پگاه کوه زاد محمدی - گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز
معصومه ضیایی - گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران.
امین نیک پی - گروه گیاه پزشکی، شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی، واحد سلمان فارسی

سفید بالک نیشکر، Neomaskellia andropogonis Corbett  یکی از آفات نسبتا جدید در مزارع نیشکر ایران است. کنترل این آفت به ویژه زمانی که جمعیت آن به سطح طغیانی برسد دشوار است. به نظر می­رسد بکارگیری حشره­کش­های شیمیایی همراه با ارقام مقاوم بتواند جمعیت آفت را پس از رسیدن به سطح زیان اقتصادی به میزان قابل قبولی کاهش دهد. در این مطالعه، کارایی سه حشره­ کش با نحوه تاثیر متفاوت شامل دلتامترین، دینتفوران و اسپیرومسیفن روی درصد بقای مراحل مختلف زیستی سفیدبالک نیشکر روی رقم­ های IRC۹۹-۰۲ و CP۶۹-۱۰۶۲ بررسی شد. در میان حشره ­کش­های مورد آزمایش، دلتامترین به طور معنی داری سمیت بیشتری روی حشرات بالغ N. andropogonis داشت و LC۵۰ آن روی رقم­های IRC۹۹-۰۲ و CP۶۹-۱۰۶۲ به ترتیب ۳۹ و ۶۲ پی­ پی ­ام بود. غلظت­ های بالای همه حشره­ کش­های مورد آزمایش به طور معنی داری نرخ تفریخ تخم، درصد بقای پوره­ها، شفیره­ ها و حشرات بالغ را نسبت به تیمار شاهد در هر دو رقم نیشکر کاهش دادند. در برخی موارد، رقم IRC۹۹-۰۲ مقاومت بیشتری به مراحل مختلف زیستی سفیدبالک نیشکر نسبت به CP۶۹-۱۰۶۲ داشت. نتایج نشان داد که حشره­ کش­های مورد بررسی، با توجه به نحوی تاثیر متفاوت، می­توانند به صورت متناوب، همراه با ارقام مورد بررسی، در برنامه مدیریت تلفیقی سفید بالک نیشکر استفاده شوند. در هر حال به منظور تایید این یافته، انجام بررسی­های تکمیلی در ارتباط با ارزیابی میزان خطرات بوم شناختی و تعیین حداکثر مقدار مجاز باقیمانده سموم در محصول شکر ضروری است.

دلتامترین, دینتفوران, اسپیرومسیفن, سفیدبالک نیشکر, مدیریت تلفیقی آفات