رضا حسینی - گروه گیاهپزشکی ، داتشکده ی علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت ، ایران
سمانه مجاهد - گروه گیاهپزشکی، دانشکده ی علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
جلیل حاجی زاده - گروه گیاه پزشکی، دانشکده ی علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
علی احدیت - گروه حشره شناسی کشاورزی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

کنه­های خانواده­Berlese, ۱۹۱۳  Pachylaelapidae کنه­هایی شکارگر با زندگی آزاد هستند و از بندپایان و نماتودهای خاک­زی تغذیه می­کنند. از آن­جا که تعداد قابل توجهی از کنه­های این خانواده شباهت­های ریخت­شناسی به هم داشته و همچنین توصیف­کنندگان تاکسون­های جدید به برخی از ویژگی­های ریخت­شناسی استناد کرده­اند که وجه تمایز کافی برای افتراق آن­ها از تاکسون­های نزدیک را ندارند، شناسایی برخی از این کنه­ها دشوار است. در این موارد استفاده از روش­های نوین شناسایی می­تواند در این زمینه راه­گشا باشد. بنابراین، در این بررسی تلاش شده تا همراه با شناسایی بر مبنای ویژگی­های ریخت­شناسی و اندازه­ای (شناسایی مورفومتریک)، از روش مولکولی بر پایه­ی توالی­یابی ناحیه­ ژنی ITS (Internal Transcribed Spacer) برای شناسایی دو گونه­ Olopachys compositus Koroleva, ۱۹۷۶ و Olopachys caucasicus Koroleva, ۱۹۷۶ استفاده شود. به این منظور پس از استخراج DNA، با استفاده از آغازگر مناسب ناحیه­ی ITS این دو گونه تکثیر و توالی­یابی شدند و توالی­های به دست آمده در بانک ژن ثبت شد. پس از هم­ردیف­سازی توالی­ها، میزان اختلاف ژنتیکی بین آن­ها ۳/۲ درصدمحاسبه شد. در نتیجه­ این بررسی­ها، علاوه بر تفکیک دو گونه­ O. compositus و O. caucasicus بر اساس اختلافات ریختی، روش مولکولی نیز به خوبی اختلاف این دو گونه را تایید کرد.

کنه, ITS, توالی یابی, Pachylaelapidae, Olopachys