محمد عرفان بهرامی - دکتری علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
مسعود هنرور - گروه صنایع غذایی دانشکده علوم کشاورزی و صنایع غذایی واحد علوم و تحقیقات
سمانه الهیان - تحقیق و توسعه قند همدان
اشکان رضایی - کارشناس ارشد صنایع غذایی. دانشگاه تبریز

با توجه به اهمیت اقتصادی حفظ ویژگی های مطلوب چغندرقند در سیلو، به کارگیری راهکارهای مناسب به منظور افزایش مدت زمان نگهداری این محصول پس از برداشت ضروری به نظر می رسد. پژوهش حاضر در دو مرحله مجزا به بررسی راهکارهای عملیاتی افزایش مدت زمان نگهداری چغندرقند در سیلو پرداخته است. در مرحله اول، اثر دماهای مختلف ۴، ۱۲ و ۲۴ درجه سلسیوس و ۱۵، ۳۰ و ۴۰ روز نگهداری چغندرقند بر خصوصیات مختلف فیزیکوشیمیایی مانند میزان قند، شدت تنفس، و افت وزنی چغندر و در مرحله دوم، با کمک تیمارهای شیمیایی مختلف و استفاده از سطوح متفاوت کلرید کلسیم (۲، ۴ و ۶ درصد) و شیرآهک (۵، ۱۰ و ۱۵ درصد) و پاشش محلول آنها بر سطح چغندرقند، درصد قند، درجه خلوص، و شمارش کلی کپک و مخمر نمونه ها بررسی شده است. این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی در ۳ تکرار اجرا و به منظور مقایسه میانگین یافته ها از نرم افزار minitab استفاده شد. یافته های حاصل از این تحقیق نشان می دهد اضافه کردن این دو ترکیب در تیماری با ۲ درصد کلرید کلسیم و ۵ درصد شیرآهک به منظور کنترل و حفظ ویژگی های کیفی نمونه های چغندرقند دارای بیشترین اثربخشی است.

calcium chloride, Milk of Lime, respiration, sugar beet