بررسی اثرگذاری حکمروایی خوب بر توانمندسازی اجتماعی روستاییان (مطالعه موردی: شهرستان اسفراین)

هدف این پژوهش بررسی اثرات حکمروایی خوب بر توانمندسازی اجتماعی روستاییان در روستاهای شهرستان اسفراین است.پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی- پیمایشی است.جامعه آماری پژوهش را سرپرستان خانوارهای روستایی شهرستان اسفراین تشکیل داده است. با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۷۶ سرپرست خانوار به صورت تصادفی به عنوان حجم نمونه انتخاب شده است.جهت تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آزمون تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد شاخص اعتماد اجتماعی با میانگین ۱۲۲/۳ بالاترین میانگین و شاخص برابری با میانگین ۷۴۵/۲ کم ترین میانگین را در میان شاخص های حکمروایی خوب به خود اختصاص داده اند.در مجموع حکمروایی خوب روستایی با میانگین ۸۸۹/۲ پایین تر از وضعیت مطلوب ارزیابی شده است. در بررسی وضعیت شاخص های توانمندسازی اجتماعی نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد شاخص انسجام اجتماعی با میانگین ۱۳۲/۳ بیشترین و شاخص کیفیت زندگی با میانگین ۸۶۸/۲ کم ترین میانگین را به خود اختصاص داده اند. در مجموع توانمندسازی اجتماعی با میانگین ۰۴۱/۳ در وضعیت مطلوب ارزیابی شده است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که حکمروایی خوب روستایی بیشترین تاثیر را با مقدار ضریب بتای۳۵۲/۰ بر کیفیت زندگی و کمترین تاثیر را با مقدار ضریب بتای ۰۸۱/۰ بر مسولیت پذیری اجتماعی روستاییان داشته است. همچنین میزان تاثیر حکمروایی خوب بر متغیر مشارکت اجتماعی با مقدار ضریب بتای ۲۹۴/۰، متغیر انسجام اجتماعی با مقدار ضریب بتای ۲۵۷/۰،متغیر مهارت و دانش اجتماعی با مقدار ضریب بتای ۲۱۲/۰ و متغیر تعامل اجتماعی با مقدار ضریب بتای ۱۰۶/۰ معنادار است.

Keywords:

حکمروایی خوب , مدیریت روستایی , توانمندسازی اجتماعی , مناطق روستایی , شهرستان اسفراین