سید عبدالله محمودی - Department of Islamic Sciences, Faculty of Medicine, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran
محسن شمسی - Department of Public Health, Faculty of Health, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran

اکنون پس از گذشتن بیش از دو سال از شروع کرونا و فروکش کردن نسبی فضای التهاب­ آمیز حاکم بر جامعه، زمان مناسبی برای بررسی دقیق ­تر ابعاد بیماری کرونا از منظر مسایل اخلاقی که در جوامع انسانی رخ داد، می­ باشد. در اوایل بروز بیماری به دلیل ماهیت ناشناخته آن و ترس زیاد در جوامع، دنیا شاهد برخی بی ­اخلاقی­ ها در زمینه عدالت در سلامت و توزیع داروها و اقلام بهداشتی بود. بعد از تولید واکسن نیز توزیع آن ناعادلانه و به دور از اخلاق و منشورهای حقوقی بین­ المللی بود و اکثر واکسن­ های تجویز­ شده در کشورهای با درآمد بالا متمرکز شده و سهم کشورهای کم ­درآمد اندک بود. همچنین بروز موج­ های بیماری باعث انباشت حجم زیادی از بیماران در مراکز درمانی و پیامد این شرایط سخت و طاقت ­فرسا برای بسیاری از کادر درمان به خصوص پرستاران به دلیل نزدیکی بیشتر و مراقبت از بیماران، اختلالات جسمی و روانی بسیاری بوده است که بر روی کیفیت مراقبت­ های آن­ها و همچنین عملکرد نظام سلامت کشور بی ­تاثیر نبوده است. مجموع این عوامل باعث شد تا فقدان مراقبت بیمارمحور و همدلانه، تبعیض، توجه نکردن به استقلال بیماران، تعارض بین تعهد حرفه ای و مسئولیت های شخصی از جمله رایج ترین معضلات اخلاقی در کادر درمان باشد. امید است منشور حقوق بیمار که ضامن حرکت نظام سلامت در چارچوب اخلاق حرفه ای است بیشتر مورد توجه قرار گرفته و از بحران اخیر برای تشخیص فرصت ها و تهدیدهای موجود در این مسیر درس های بیشتری آموخته شود.

Coronavirus disease, Ethics, Achievement, Challenge, کرونا, اخلاق, دستاورد, چالش