زینب گل پیچ - University of Bojnurd
علی اکبر سلیمانیان - University of Bojnurd
زکیه امانی - Farhangian University

کاریابی به عنوان الگویی از رفتارهای هدفمند، ارادی و خود نظم دهنده باهدف دستیابی به اشتغال تعریف شده است. این مفهوم تحت تاثیر عوامل و پیش بینی کننده­های متعددی قرار دارد که از بین این عوامل نقش حمایت اجتماعی در پژوهش­های مختلف موردبررسی قرارگرفته است. با توجه به نقش مهم اعضای هیئت علمی دانشگاه­ها در ارتقای مسیر شغلی و به طور خاص فرایند کاریابی دانشجویان، هدف پژوهش حاضر بررسی ادراک فارغ التحصیلان دانشگاه از چگونگی تاثیرگذاری اساتید بر فرایند کاریابی­ آن ها می­باشد. این پژوهش یک مطالعه کیفی با طرح پدیدارشناسی تفسیری می­باشد. تعداد مشارکت کنندگان در این پژوهش ۱۱ نفر (۷ مرد و ۴ زن) از فارغ التحصیلان دانشگاه­ بجنورد می باشند که علاوه بر اشتغال به کار، نمره­ی آن ها در مقیاس­های فعالیت کاریابی و خودکارآمدی کاریابی نیز یک انحراف معیار بالاتر از میانگین باشد. مشارکت کنندگان با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و ملاک محور انتخاب گردید و سپس داده­ها با استفاده از روش مصاحبه­ی نیمه ساختاریافته جمع آوری و از طریق روش دیکلمن کدگذاری و تحلیل گردید. فرایند کدگذاری در قالب کدهای اولیه، مفاهیم و مقوله­ها مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل مصاحبه­ها منجر به استخراج ۴۴۰ کد اولیه، ۱۱ مفهوم و ۵ مقوله گردید این مقوله­ها که درواقع منعکس کننده ادراک فارغ التحصیلان از چگونگی تاثیرگذاری اساتید بر فرایند کاریابی­ آن ها می­باشد عبارت اند از رشد خودکارآمدی کاریابی، حمایت روان­شناختی، پشتیبانی های تخصصی، پرورش نگرش کاریابی و ارتقای راهبردهای کاریابی. عوامل احصاء شده از فرایند تحلیل مصاحبه­ها، ضمن تاکید بر نقش اعضای هیئت علمی در فرایند کاریابی فارغ التحصیلان، بیانگر این مطلب است که روابط بین اعضای هیئت علمی و دانشجویان دربرگیرنده ی تلویحاتی مانند ارتقاء نگرش­های واقع بینانه نسبت به کاریابی، افزایش حمایت اجتماعی ادراک شده در مسیر کاریابی، افزایش توانمندی­های زمینه­ای برای اشتغال، غنی شدن راهبردهای جستجوی شغل و افزایش باور به توانمندی­های فردی برای کسب شغل، می­باشد.

phenomenology, job search, faculty members, Graduates, پدیدارشناسی, کاریابی, اعضای هیئت علمی, فارغ التحصیلان دانشگاه