ایمان چقاجردی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی گردشگری، گروه جغرافیا، واحد نجف آباد دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، اصفهان
رضا مختاری ملک آبادی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران
لعیا جلیلیان - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور تهران

گردشگری ورزشی بخشی از گردشگری به شمار می آید که از تلفیق ورزش و گردشگری به وجود آمده است و با سرعت بالایی در حال رشد و تبدیل شدن به صنعتی بزرگ و مستقل است.هدف از این پژوهش  تحلیل نقش توانمندیهای شهرستان های استان اصفهان در توسعه گردشگری ورزشی  می باشد. روش پژوهش براساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی – تحلیلی است. جهت جمع آوری اطلاعات  از پرسشنامه و آمار نامه استان اصفهان و جهت تحلیل داده ها از نرم افزار EXPERT CHOICE استفاده شده است . جهت رتبه بندی از مدل رتبه بندی منطقه ای ویکور (VIKOR) و برای وزن دهی آن از مدل AHP استفاده گردیده است. و از مدل ارزیابی SWOT  برای تعیین نقاط قوت  ،  ضعف  ،  فرصت و تهدید در بخش گردشگری ورزشی استفاده شده است. نتایج حاصله از این پژوهش نشان داد شهرستان های اردستان ، نایین ، گلپایگاندر سه سطح اول و شهرستان های مبارکه ، اصفهان و فریدن در سه سطح آخراز  نظر شاخص های گردشگری ورزشی قرار دارند و موقعیت جغرافیایی مناسب استان مهمترین نقطه قوت،کمبود زیر ساخت های ورزشی مهمترین نقاط ضعف ،رونق اشتغال در بخش های مختلف مهمترین  فرصت و از بین رفتن تدریجی منابع طبیعی مهمترین  تهدید در زمینه گردشگری ورزشی استان باشندو با توجه به  نتایج به دست آمده از جدول عوامل داخلی و خارجی گردشگری ورزشی استان اصفهان  استراتژی های so(تهاجمی) دارای بیشترین  وزن می باشد. بنابرایناستان اصفهان دارای توانمندی برای توسعه گردشگری ورزشی می باشد.

گردشگری, گردشگری ورزشی, استان اصفهان, مدل SWOT و VIKORوAHP