تعیین مناسب ترین عرصه های محیط زیستی حوضه ی آبخیز طارم استان زنجان با ارزیابی توان اکولوژیکی برای کاربری های توسعه ای
عنوان مقاله: تعیین مناسب ترین عرصه های محیط زیستی حوضه ی آبخیز طارم استان زنجان با ارزیابی توان اکولوژیکی برای کاربری های توسعه ای
شناسه ملی مقاله: JR_GEOGR-12-25_002
منتشر شده در در سال 1395
شناسه ملی مقاله: JR_GEOGR-12-25_002
منتشر شده در در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
فضل الله اسمعیلی - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مژگان میرزایی - دانشجوی دکترای محیط زیست، دانشگاه ملایر، ایران
مهدی خداداد - کارشناسی ارشد جغرافیا وبرنامه ریزی روستایی، دانشگاه گلستان، ایران
خلاصه مقاله:
فضل الله اسمعیلی - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مژگان میرزایی - دانشجوی دکترای محیط زیست، دانشگاه ملایر، ایران
مهدی خداداد - کارشناسی ارشد جغرافیا وبرنامه ریزی روستایی، دانشگاه گلستان، ایران
امروزه برنامهریزی صحیح و استفاده همهجانبه از محیطزیست بر پایه شناخت استعدادها و ارزیابی توان تولیدی سرزمین استوار است. ارزیابی توان اکولوژیکی سرزمین، مرحله میانی فرآیند آمایش سرزمین یا برنامهریزی محیطزیست است. در واقع ارزیابی سرزمین، اطلاعات اساسی مرحله دوم آمایشسرزمین شامل انتخاب مناسبترین استفاده از سرزمین و نظام مدیریت را فراهم می نماید. در همین راستا هدف از این مطالعه، تعیین مناسب ترین و مطلوب ترین عرصههای محیط زیستی حوضهی آبخیز طارم واقع در استانزنجان با ارزیابی توان اکولوژیکی برای کاربری توسعه ای است. برای انجام این کار، از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) استفاده شده است. پس از تهیه لایه های اطلاعاتی مورد نظر و وارد ساختن این لایه ها در محیط Arc GISو پس از تهیه و تکمیل پرسشنامه توسط متخصصان مرتبط با موضوع، ماتریس اولیه و نرمال برای تعیین وزن نسبی لایه ها تکمیل شد. در فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) با توجه به وزن نسبی لایه ها که پس از تکمیل پرسشنامه توسط متخصصان مرتبط با موضوع و تهیه ماتریس های اولیه و نرمال و نتایج حاصل از آن مشخص شد، بیشترین عامل محدودکننده شیب است که بالاترین درصد وزن نسبی به آن اختصاص داده شده است، بنابراین قسمت های مرکزی منطقه که کمترین شیب یعنی ۰- ۲ تا ۸- ۱۲ درصد را داراست و از نظر پوشش گیاهی شامل مراتع کم تراکم و جنگل های تنک و ... بوده، مناسب ترین بخش ها برای توسعه است. سرانجام تعیین وزن نهایی لایه ها و تلفیق اطلاعات در نرم افزار Idrisi انجام شد که نتایج حاصل از این روش بدین ترتیب است: حدود ۱۴.۳۶ درصد از کل منطقه دارای توان درجه یک مناسب و حدود ۱۰.۱۲ درصد دارای توان درجه دو مناسب برای توسعه شهری- روستایی بوده و ۷۵.۵۲ درصد نیز فاقد توان مناسب برای این گونه توسعه است.
کلمات کلیدی: ارزیابی توان اکولوژیک , روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP), سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS), حوضه ی آبخیز طارم
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1585458/