علی اکبر براتی - ۱_ دانشجوی کارشناس ارشد شهرسازی گرایش طراحی شهری
مهناز بازیار - ۲_ دانشجوی کارشناس ارشد شهرسازی گرایش طراحی شهری
مرتضی مهدیان - ۳_ دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت امور شهری

وضعیت همبستگی اجتماعی عاملی نقش آفرین در فرآیند توسعه، در کشورهای در حال توسعه و یا مشخص تر خاورمیانه ای همچون ایران، تلقی شده است. در ایران طی ۸۰ سال نرخ شهرنشینی نزدیک به سه برابر شده است. نتیجه ابتدایی این روند رشد، نشانگر حرکتی ناموزون، تقلیدی و بدون بسترسازی های مناسب فرهنگی - اجتماعی بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ساختار کالبدی بر شکل گیری فضای پایدار شهری با رویکرد ارتقاء همبستگی اجتماعی در شهر نور آباد ممسنی انجام شد. پژوهش به لحاظ هدف از نوع بنیادی و به لحاظ نحوه ی جمع آوری داده ها از نوع توصیفی– همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه ساکنان در شهر نور آباد ممسنی بودند. از بین جامعه ی آماری تعداد ۳۸۱ نفر از ساکنان در شهر نور آباد ممسنی به عنوان نمونه آماری و به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج بررسی نشان داد که میان ساختار کالبدی محله و ارتقاء همبستگی اجتماعی در شهر نور آباد ممسنی ارتباط معناداری وجود داشت. همچنین میان فضای پایدار شهری و ارتقاء همبستگی اجتماعی در شهر نور آباد ممسنی ارتباط معناداری وجود داشت. میان احساس تعلق و وحدت اجتماعی و ارتقاء همبستگی اجتماعی در شهر نور آباد ممسنی ارتباط معناداری وجود داشت.

ساختار کالبدی، فضای پایدار شهری، ارتقاء همبستگی اجتماعی، شهر نور آباد ممسنی.