بررسی و جایگاه تاریخچه شهرداریهای ایران

بلد» به معنای شهر است و «بلدیه» نام قدیم شهرداری است. تاسیس بلدیه در ایران یک قرن قدمت دارد و اولین بلدیه درکشاکش حوادث مشروطه در تهران تاسیس شد.پیش از آنکه اداره ای به نام بلدیه در تهران قدیم تشکیل شود، اداره ای تاسیس شده بود که تقریبا همان وظایف بلدیه را انجام می داد. این اداره نامش «اداره احتسابیه» بود و اعضای آن را «محتسب» می گفتند. این اداره از دو شعبه احتساب و تنظیف که هر کدام عده ای نایب و فراش و سپور تحت فرمان داشته، تشکیل شد.محتسبین قبلا زیر نظر حکومت و کلانتر شهر کار می کردند و در مجازات امور خلافی و حتی در داد و ستد و فروش اجناس دخالت می کردند. شعبه نظافت اداره احتسابیه جمعی سقا برای آبپاشی در اختیار داشت و با استفاده از صد راس الاغ و قاطر کار حمل زباله را انجام می داد. با پیروزی مشروطیت در سال ۱۲۸۵ شمسی به دلیل مشکلات متعددی که در اداره امور شهرها در زمینه هایی مانند بهداشت شهری، آبرسانی و ... وجود داشت نمایندگان مجلس اول درصدد تدوین قانونی برای اداره امور شهرها برآمدند. که این عمل به تدوین اولین قانون شهرداری ها با عنوان «قانون بلدیه» در تاریخ ۱۹ خرداد ۱۲۸۶ شمسی انجامید. این قانون در ۱۰۸ ماده به تصویب نمایندگان مجلس رسید. هدف از تاسیس بلدیه شهرداری در این قانون تامین منافع شهرها و رفع نیازهای شهرنشینان اعلام شد. در این قانون تشکیل انجمن بلدیه پیش بینی شده بود که اعضای آن را مردم انتخاب می کردند. البته مطابق این قانون زنان حق رای نداشته اند.