کیوان فرخی - دانشجوی دکتری تخصصی محیط زیست، گروه محیط زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
مهرداد چراغی - دانشیار، گروه محیط زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
سهیل سبحان اردکانی - استاد، گروه محیط زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
بهاره لرستانی - دانشیار، گروه محیط زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
داریوش عمادزاده - استادیار، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران

با توجه به آلودگی بوم سازگان های آبی به فلزات سنگین به واسطه تخلیه پساب های صنعتی، شهری و کشاورزی، این پژوهش با هدف بررسی کارایی حذف یون عناصر سرب و کروم از محلول های آبی توسط غشاهای نانوکامپوزیتی با لایه نازک (TFN) ساخته شده با استفاده از پلیمریزاسیون سطحی در ترکیب با نانوذرات سلولز اصلاح شده (mNC) انجام شد. بدین منظور، نسبت به اصلاح نانوبلور­های سلولز، ساخت بستر غشایی و آماده­سازی لایه پلی­آمید برای حذف سرب و کروم از آب اقدام شد. خصوصیات ظاهری نانوذرات اصلاح شده و غشاهای نانوکامپوزیتی نیز با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف­ مادون قرمز (FT-IR)، میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) و پتانسیل زتا بررسی شد. نتایج نشان داد که شار آب در غشای TFN۲ از ۴۲ به l/m۲/h ۱۲۵ افزایش یافت. از طرفی، در pH برابر با ۵/۸، نرخ حذف عناصر سرب و کروم به­ترتیب برابر با ۹۳ و ۱۰۰% به دست آمد. همچنین، در این شرایط، فرآیند جذب این عناصر از ایزوترم لانگمویر پیروی کرد. علاوه بر آن، مشخص شد که فرآیند جذب عناصر از مدل سینتیکی شبه مرتبه دوم پیروی کرده است. درمجموع، از غشای سنتزشده نانوکامپوزیت با تعبیه نانوبلورهای اصلاح شده سلولز می توان در حذف موثر یون عناصر سرب و کروم از محلول­های آبی استفاده کرد.

پلیمریزاسیون سطحی, فلزات سنگین, شبه مرتبه دوم, مدل ایزوترم, مدل سینتیکی