مدیریت بهره برداری بهینه آبخوان دشت ابرکوه با رویکرد پویایی سیستم

سال های متمادی است که مردم از آب به عنوان یک منبع ارزان قیمت استفاده کرده و در نتیجه تعداد زیادی از آن ها به محدود کردن خود در مصرف آن اعتقادی ندارند. این نگرش بسیار مشکل ساز بوده و بحران آب را به دنبال داشته است. امروزه در کنار بحران آب، با مدیریت مناسب بهینه منابع آب به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک نیز مواجه می باشیم. افزایش روزافزون نیازهای آبی، محدودیت منابع آبی و اصل پایداری در مدیریت آن، تامین آب کلیه نیازهای موجود را غیرممکن می سازد. استفاده فزاینده از منابع آب های سطحی و زیرزمینی دشت ابرکوه در نتیجه توسعه کشاورزی و صنایع وابسته در این دشت منجر به تشدید روند نزولی سطح آبخوان آن شده است. در نتیجه ارائه چارچوبی که بتواند تخصیص بهینه آب را در این منطقه بررسی کند، ضروری است. هدف این پژوهش بررسی وضعیت منابع آب دشت ابرکوه و بررسی سیاست های ممکن در این منطقه می باشد. لذا پس از مرور پیشینه و شناسایی عوامل، با استفاده از رویکرد پویایی های سیستم، مدلی پویا از عوامل موثر در وضعیت آبخوان دشت ابرکوه و روابط علی آن ها ارائه و تحلیل شد که طبق تحلیل های صورت گرفته مصرف کشاورزی بیشترین تهدید را در دشت داشت. سپس مدل ارائه شده در نرم افزار ونسیم شبیه سازی و سیاست های مختلفی برای بهبود وضعیت منابع آب در دشت آبخوان ابرکوه بر روی مدل آزمون شد. نتایج شبیه سازی سیاست ها نشان داد که سیاست افزایش قیمت آب، طرح بارور کردن ابرها و هم چنین کاهش سطح زیر کشت تاثیر مناسبی بر شاخص تراز و حجم آبخوان دارند.

Keywords:

آبخوان , پویایی سیستم , تراز آبخوان , حجم آبخوان , دشت ابرکوه