مجید فضلی - دانشگاه بوعلی سینا همدان دانشکده مهندسی گروه عمران
سحر انصاری - گروه آموزشی عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
صدیقه پزین - گروه آموزشی عمران دانشگاه بوعلی همدان

در پژوهش پییش رو تغییرات توپوگرافی بستر حول آبشکن های باز میله ای یک ردیفه و دوردیفه به صورت آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. در این آزمایش ها تاثیر عدد فرود، درصد بازشدگی آبشکن، آرایش هندسی شمع ها بصورت در امتدادهم و زیگزاگی و فاصله دوردیف شمع ها بر تغییرات توپوگرافی بستر بررسی شد. نتایج نشان داد که تاثیر افزایش عدد فرود بر حداکثر عمق آبشستگی در آبشکن های دو ردیفه در امتداد هم بیشتر از زیگزاگی است. بطوریکه با افزایش عدد فرود از ۲۲/۰ تا ۳/۰، عمق حداکثر آبشستگی در آبشکن دو ردیفه درامتداد هم ۸۶ درصد بیشتر از آبشکن زیگزاگی می گردد. نتایج حاصله همچنین بیانگر آنست که برای مقادیر مختلف درصد بازشدگی آبشکن ها مقدار حداکثر عمق آبشستگی در آبشکن دو ردیفه در امتداد هم حدود ۸۵ درصد بیش از آبشکن دو ردیفه زیگزاگی است. لیکن با کاهش درصد بازشدگی از ۷۰% به ۳۰% در آبشکن باز دوردیفه در امتداد هم‎ ,‎و زیگزاگی نرخ افزایش حداکثر عمق آبشستگی تقریبا شبیه هم می باشد.

آبشکن, باز, دو ردیفه, آبشستگی, توپوگرافی