بهبود آسیب حافظه فضایی به دنبال ورزش ارادی در موش های صحرایی وابسته به مرفین: یک گزارش کوتاه
عنوان مقاله: بهبود آسیب حافظه فضایی به دنبال ورزش ارادی در موش های صحرایی وابسته به مرفین: یک گزارش کوتاه
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-20-1_008
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-20-1_008
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
ولی نوذری - Lecturer at Farhangian University
ابوذر زارع - Lecturer at Farhangian University
خلاصه مقاله:
ولی نوذری - Lecturer at Farhangian University
ابوذر زارع - Lecturer at Farhangian University
زمینه و هدف: یکی از راههای درمان اعتیاد، ورزش کردن میباشد. هدف این پژوهش تعیین بهبود آسیب حافظه فضایی به دنبال ورزش ارادی در موشهای وابسته به مرفین بود.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، موشها همزمان با ۱۰ روز فعالیت دویدن، مرفین (۱۰ میلیگرم بر کیلوگرم) را روزی دو بار با فاصله ۱۲ ساعت دریافت کردند. سپس همه موشها برای ۵ روز متوالی و هر روز ۲ بار در ماز آبی موریس آموزش دیدند. برای تحلیل دادهها از آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) و آزمون Tukey استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که گروههای وابسته به مرفین و کنترل ورزشکار به صورت معنیداری مدت زمان بیش تری را در ناحیه هدف در مقایسه با گروه مرفین و کنترل ورزش نکرده سپری نمودند (به ترتیب، ۰۰۰۱/۰P= و ۰۴/۰P=) و این نشان میدهد که ورزش موجب بهبود به خاطرآوری حافظه فضایی گردید.
نتیجه گیری: ورزش ارادی ممکن است یک روش بالقوهای برای درمان برخی از نقایص رفتاری ناشی از مرفین باشد.
کلمات کلیدی: وابستگی به مرفین، ورزش ارادی، ماز آبی موریس، موش صحرایی
کلمات کلیدی: Morphine dependency, Voluntary exercise, Morris water maze, Rat, وابستگی به مرفین, ورزش ارادی, ماز آبی موریس, موش صحرایی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1586517/