بررسی میزان تغییرات بیان ژن گیرنده های X کبدی به دنبال مداخلات ورزشی و ایسکمی میوکارد: گزارش کوتاه

چکیده زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان تغییرات بیان ژن گیرنده های X کبدی بدنبال مداخلات ورزشی و ایسکمی میوکارد انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ۲۸ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (۲۵۰-۲۰۰ گرم) به صورت تصادفی در ۴ گروه شم، ایسکمی، تمرین و تمرین- ایسکمی قرار گرفتند. انفارکتوس میوکارد با بستن شریان کرونری نزولی چپ به مدت۳۰ دقیقه انجام شد. برنامه تمرینی اینتروال شدید (هر تناوب شامل ۴ دقیقه دویدن با شدت خیلی بالا، تقریبا ۸۵ تا ۹۰ درصد VO۲max و ۲ دقیقه ریکاوری فعال، تقریبا با شدت ۵۰ تا ۶۰ درصد VO۲max) روی تردمیل به مدت ۸ هفته هر هفته ۳ روز و هر روز به مدت ۴۰ دقیقه اجرا شد. از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی بونفرونی برای بررسی تفاوت بین گروه ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بیان ژن LXR بتا در تمرین تناوبی شدید افزایش معناداری نسبت به گروه ایسکمی (۰۱۹/۰p=) و گروه شم (۰۲۷/۰p=) داشت. در رابطه با بیان ژن LXR آلفا نتایج نشان داد که گروه تمرین تناوبی شدید+ایسکمی به نسبت سایر گروه ها افزایش داشته است اما این افزایش فقط نسبت به گروه ایسکمی  معنی دار بود (۰۱/۰p=). در رابطه با بیان ژن گیرنده SR-BI، گروه تمرین تناوبی شدید+ایسکمی نسبت به گروه شم افزایش معنی داری داشت (۰۲۸/۰p=). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که با انجام تمرینات تناوبی شدید، می توان کلسترول را متعادل ساخت و خطر بروز بیماری های قلبی عروقی را کاهش داد. واژه های کلیدی: گیرنده های کبدی، ایسکمی، انتقال معکوس کلسترول، فعالیت ورزشی

Keywords:

Liver receptors , Ischemia , Cholesterol reverse transport , Exercise   , گیرنده های کبدی , ایسکمی , انتقال معکوس کلسترول , فعالیت ورزشی