الهام آسمان باشیز - Tarbiat Modares University
عباس رضایی - Tarbiat Modares University

چکیده زمینه و هدف: سیپروفلوکساسین از جمله آلاینده های نوظهور و مقاوم به تجزیه بوده و فرآیندهای تصفیه متداول آب و فاضلاب قادر به حذف کارآمد آن نمی باشد. فرآیند الکتروفنتون یکی از موثر ترین فرآیندها برای تصفیه این ترکیبات شناخته شده است. لذا این مطالعه با هدف حذف سیپروفلوکساسین توسط روش الکتروفنتون واجد کاتالیست های هتروژن، آهن دو و سه ظرفیتی صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی است که جهت حذف سیپروفلوکساسین از راکتوری با حجم ۲۵۰ میلی لیتر که حاوی دو الکترود استیل مش به ابعاد (هشت در یک سانتی متر) با فاصله دو سانتی متر استفاده گردید. اثر متغیر های مختلف از قبیل غلظت سیپروفلوکساسین، میزان جریان، غلظت کاتالیست و زمان واکنش مورد بررسی قرار گرفت. سنجش نمونه ها با استفاده از اسپکتروفتومتر در طول موج ۲۷۵ نانومتر انجام شد. برای طراحی آزمایشات از روش One-factor استفاده شد. یافته ها: بیشترین میزان حذف سیپروفلوکساسین در حضور دو منبع آهن، نانوذره مگنتیت و سولفات آهن، در شرایط بهینه غلظت اولیه سیپروفلوکساسین ۲۰ میلی گرم بر لیتر، غلظت کاتالیست ۱ گرم بر لیتر، میزان جریان ۱۲۰ میلی آمپر، غلظت پراکسید هیدروژن ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر، زمان تماس ۴۵ دقیقه و pH برابر ۳، به ترتیب ۸۹/۹۷ و ۹۹/۹۹ درصد می باشد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد فرایند الکتروفنتون قادر به حذف سیپروفلوکساسین از محلول های آبی است ولی به دلیل امکان بازیافت و استفاده مجدد نانو ذرات پیشنهاد می گردد در این فرآیند از نانوذرات مگنتیت به عنوان منبع آهن استفاده گردد. واژه های کلیدی: سیپروفلوکساسین، الکتروفنتون، محلول های آبی

Ciprofloxacin (CIP), Electro-Fenton, Aqueous solutions, سیپروفلوکساسین, الکتروفنتون, محلول های آبی