مطالعه اثرضد مالاریایی عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل (Zingiber Officinale) در موش های آلوده به پلاسمودیوم برگئی: یک مطالعه تجربی
عنوان مقاله: مطالعه اثرضد مالاریایی عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل (Zingiber Officinale) در موش های آلوده به پلاسمودیوم برگئی: یک مطالعه تجربی
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-18-4_004
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-18-4_004
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
طاهر علمی - Iran University of Medical Sciences
فاطمه حاجی علیانی - Iran University of Medical Sciences
محمدرضا اسدی - Iran University of Medical Sciences
فریبا اورج زاده - Tehran University of Medical Sciences
علی کلانتری حصاری - Tehran University of Medical Sciences
بهمن رحیمی اسبوئی - Mazandaran University of Medical Sciences
شیرزاد غلامی - دانشگاه علوم پزشکی مازندران
خلاصه مقاله:
طاهر علمی - Iran University of Medical Sciences
فاطمه حاجی علیانی - Iran University of Medical Sciences
محمدرضا اسدی - Iran University of Medical Sciences
فریبا اورج زاده - Tehran University of Medical Sciences
علی کلانتری حصاری - Tehran University of Medical Sciences
بهمن رحیمی اسبوئی - Mazandaran University of Medical Sciences
شیرزاد غلامی - دانشگاه علوم پزشکی مازندران
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به مقاومت انگل پلاسمودیوم عامل بیماری مالاریا نسبت به داروهای ضد مالاریایی، یافتن دارویی جایگزین برای درمان بیماران امری ضروری بهنظر میآید. لذا مطالعه حاضر با هدف مطالعه اثر ضد مالاریایی عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل (Zingiber Officinale) در موشهای آلوده به پلاسمودیوم برگئی انجام شد.
مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، ۴۰ سر موش به پلاسمودیوم برگئی آلوده شدند و طی چهار روز متوالی با غلظتهای ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰، ۲۰۰ و۲۵۰ میلیگرم بر میلیلیتر عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل مورد درمان قرار گرفتند. تست سمیت بر روی کبد و کلیه موشها انجام شد. در آخر دادهها از لحاظ آماری با آزمونهای t زوجی و آنالیز واریانس یکطرفه تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل در دوز درمانی ۲۵۰ میلیگرم اثر مهاری ۶۲ درصدی بر رشد انگل در موش سوری داشت که از نظر آماری اختلاف آن با گروه کنترل معنیدار بود (۰۵/۰>P). بیشترین میزان بقاء در موشها مربوط به غلظت ۲۵۰ میلیگرم با میانگین ۲± ۲۴ روز بود که اختلاف آن نسبت به سایر گروههای درمانی معنیدار بود (۰۵/۰>P). مقایسه کبد و کلیه موشها با گروه کنترل منفی نشان داد عصاره فوق فاقد سمیت برای این ارگانها میباشد (۰۷۱/۰P=).
نتیجهگیری: با توجه به تاثیر ۶۲ درصدی گیاه زنجبیل در درمان موشهای آلوده به پلاسمودیوم برگئی، تحقیقات بیشتر در زمینه استفاده از این گیاه در درمان انگل مالاریا با افزایش دوز درمانی و یا تهیه عصارههای مختلف کلروفرمی و آبی آن پیشنهاد میشود.
واژههای کلیدی: پلاسمودیوم برگئی، گیاه زنجبیل، عصاره هیدروالکلی، موش سوری
کلمات کلیدی: Plasmodium berghei, Ginger plant, Hydroalcoholic extract, Mice, پلاسمودیوم برگئی, گیاه زنجبیل, عصاره هیدروالکلی, موش سوری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1586630/