آرش شهبازیان خونیق - Azarbaijan Shahid Madani University
امید حسنی - Azarbaijan Shahid Madani University
محمد رشبری دیبافر - the Islamic Azad University Central Tehran Branch

چکیده زمینه و هدف: قلدری و هوش اخلاقی از عوامل مهم تاثیرگذار بر احتمال خودکشی دانش­آموزان به شمار می­روند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش قلدری و هوش اخلاقی به عنوان پیش­بین­های احتمال خودکشی دانش­آموزان انجام شد.  مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر توصیفی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه دوم شهر سنندج در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ بود که ۶۴۱ نفر از آن ها با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه های احتمال خودکشیCull  وGill  (۲۰۰۲)، قلدری Illinois (۲۰۰۱) و هوش اخلاقی Lennick و  Kiel(۲۰۱۱) استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل تشخیصی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: یافته های تحلیل تشخیصی، منجر به یک تابع تشخیص معنادار شد (۰۵/۰P<) که طبق این تابع مولفه درست­کاری (۸۳۵/۰- r=) دارای بالاترین توان در تمایز دو گروه از دانش­آموزان بود. مولفه های بعدی متمایزکننده گروه ها به ترتیب دلسوزی (۶۷۴/۰- r=)، بخشش (۶۷۴/۰- r=)، قربانی (۲۷۴/۰ r=)، زد و خورد (۲۸۷/۰ r=) و قلدری (۲۲۴/۰ r=) بودند. هم­چنین، نتایج تحلیل تشخیصی نشان داد که همه دانش­آموزان با احتمال خودکشی پایین با بالاترین درصد تشخیص (۱۰۰ درصد) به درستی از سایر دانش­آموزان مجزا شده اند.  نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان دهنده اهمیت مولفه­های قلدری و هوش اخلاقی در امکان تمایزگذاری بین دانش آموزان با احتمال خودکشی بالا و پایین بود. بنابراین، پیشنهاد می­گردد در سیاست­گذاری و برنامه ریزی برای کاهش احتمال خودکشی دانش آموزان، کاهش قلدری و ارتقاء هوش اخلاقی مورد توجه ویژه قرار گیرد. واژه­های کلیدی: احتمال خودکشی، قلدری، هوش اخلاقی، دانش­آموزان، تشخیص، سنندج

Suicide probability, Bullying, Moral intelligence, Students, Discriminant, Sanandaj, احتمال خودکشی, قلدری, هوش اخلاقی, دانش­آموزان, تشخیص, سنندج