محمد پرستش - Department of Sport Physiology and Injury group, Faculty of Sport Sciences, Arak University, Arak, Iran
عباس صارمی - Department of Sport Physiology and Injury group, Faculty of Sport Sciences, Arak University, Arak, Iran

چکیده زمینه و هدف: از آن جایی که اورکسین دریافت غذا و مصرف انرژی را تنظیم میکند، لذا هدف مطالعه حاضر تعیین اثر تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطح سرمی اورکسین A، پروفایل لیپیدی و مقدار غذای مصرفی موش صحرایی سالم  بود. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی ۳۶ سر موش صحرایی نر سالم با سن ۸ هفته در محدوده وزنی ۲۲±۲۶۵ به طور تصادفی به سه گروه (کنترل، تمرین استقامتی و تمرین مقاومتی) تقسیم شدند. گروههای تمرینی به مدت ۸ هفته تمرینات استقامتی و مقاومتی منظم را انجام دادند. ۲۴ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، سرم خون موش‎ها جهت بررسی سطح سرمی اورکسین A و پروفایل لیپیدی جمع آوری شد. داده‎ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: تمرین استقامتی (۰۴/۰P=) و مقاومتی (۰۱۱/۰P=) موجب کاهش معنی دار سطوح سرمی اورکسین A نسبت به گروه کنترل شد. تمرین استقامتی (۰۱۲/۰P=) و مقاومتی (۰۲۳/۰P=) باعث کاهش معنی دار شاخص مقاومت به انسولین نسبت به گروه کنترل شد. همچنین کاهش معنی داری در سطح سرمی تریگلیسرید (۰۰۱/۰P=) و LDL (۰۰۲/۰P=) در گروه تمرین استقامتی و کاهش معنی داری در سطح سرمی تریگلیسرید (۰۱۷/۰P=) و افزایش معنی داری در HDL (۰۱۱/۰P=) در گروه تمرین مقاومتی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. میانگین سطح غذای مصرفی در گروه تمرین استقامتی (۰۳/۰=P) و گروه تمرین مقاومتی (۱۸/۰=P) نسبت به کنترل بیتمرین نیز کاهش معنی داری یافت. نتیجه گیری: به نظر می‎رسد تمرین استقامتی و مقاومتی از طریق کاهش سطوح سرمی اورکسین A موجب کاهش غذای مصرفی و پروفایل لیپدی و شاخص مقاومت به انسولین می‎شود. واژههای کلیدی: اورکسین A، شاخص مقاومت به انسولین، پروفایل لیپیدی، تمرین استقامتی، تمرین مقاومتی، موش صحرایی

Orexin A, Insulin resistance index, Lipid profiles, Endurance training, Resistance training, Rat, اورکسین A, شاخص مقاومت به انسولین, پروفایل لیپیدی, تمرین استقامتی, تمرین مقاومتی, موش صحرایی