وحید فلاحی - Mohaghegh Ardabili
شیرین احمدی - Mohaghegh Ardabili

چکیده زمینه و هدف: بخش عمده­ای از سلامت عمومی پرستاران در برقراری رابطه با دیگران حاصل می­شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش هم­جوشی شناختی و هوش اجتماعی در پیش­بینی سلامت عمومی پرستاران شاغل در بیمارستان­های شهرستان پارس­آباد در سال۱۳۹۶ انجام گرفت. مواد و روش­ها: در مطالعه توصیفی حاضر، جامعه­ مورد پژوهش شامل کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان­های شهرستان پارس آباد در سال۱۳۹۶ بود. از جامعه حاضر، ۱۲۰ نفر به روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب و اطلاعات توصیفی، سلامت عمومی، هم­جوشی شناختی و هوش اجتماعی جمع­آوری شد. داده­ها توسط شاخص­های آمار توصیفی، ضریب همبستگی pearson و رگرسیون خطی چندگانه تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که هم­جوشی شناختی با بتای ۲۱/۰- (۷۳/۲T=)، هوش اجتماعی با بتای ۴۵/۰ (۱۸/۶T=) و سن با بتای ۴۱/۰- (۳۳/۴T=) می­توانند به طور معنی داری سلامت عمومی را پیش­بینی کنند. نتیجه گیری: یافته­ها نشان داد که هم­جوشی شناختی و هوش اجتماعی از عوامل مهم دخیل در سلامت عمومی پرستاران می­باشند. واژه های کلیدی: هم­جوشی شناختی، هوش اجتماعی، سلامت عمومی، پرستاران، پارس­آباد

Cognitive fusion, Social intelligence, General health, Nurses, Parsabad, هم­جوشی شناختی, هوش اجتماعی, سلامت عمومی, پرستاران, پارس­آباد