بررسی ژن های بیماری زا سوبتیلیزین (۷-۱) درگونه ترایکوفایتون روبروم جدا شده از نمونه های بالینی پوست و ناخن در سال ۱۳۹۶: یک مطالعه توصیفی
عنوان مقاله: بررسی ژن های بیماری زا سوبتیلیزین (۷-۱) درگونه ترایکوفایتون روبروم جدا شده از نمونه های بالینی پوست و ناخن در سال ۱۳۹۶: یک مطالعه توصیفی
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-17-10_004
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-17-10_004
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
ازاده کرمی رباطی - Department of Pathobiology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
محمد خلیلی - Department of Pathobiology, School of Veterinary Medicine, Shahid Bahonar University of Kerman, Iran.
سید جمال هاشمی - Department of Mycology and Parasitology, Faculty of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
منصور بیات - Department of Pathobiology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
خلاصه مقاله:
ازاده کرمی رباطی - Department of Pathobiology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
محمد خلیلی - Department of Pathobiology, School of Veterinary Medicine, Shahid Bahonar University of Kerman, Iran.
سید جمال هاشمی - Department of Mycology and Parasitology, Faculty of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
منصور بیات - Department of Pathobiology, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
چکیده
زمینه و هدف: خانواده ژنومی سوبتیلیزین (Subtilisins; SUBs) ترایکوفایتون روبروم، نقش مهمی در تخریب بافت کراتین در جهت تولید یک منبع مغذی و حدتزایی، ایفاء می کند. این مطالعه با هدف تعیین ژنهای سوبتیلیزین (۷-۱) در گونه ترایکوفایتون روبروم جدا شده از بیماران مبتلا به درماتوفیتوزیس ساکن شهر تهران در سال ۱۳۹۶ انجام شده است.
مواد و روش ها: مطالعه توصیفی حاضر، بر روی ۳۲ بیمار مبتلا به عفونت قارچی مراجعه کننده به دانشگاه علوم پزشکی تهران از تیر ماه تا شهریور ماه سال۱۳۹۶ انجام گرفت. بر اساس مشاهدات میکروسکوپی و ماکروسکوپی، گونه ترایکوفایتون روبروم جداسازی و شناسایی شد. DNA درماتوفیت استخراج و سپس ژنهای SUB۱، SUB۲،SUB۳ ، SUB۴، SUB۵، SUB۶ و SUB۷ با روش مولکولی واکنش زنجیرهای پلیمراز(PCR) با پرایمرهای اختصاصی تکثیر گردیدند. درصد فراوانی نسبی هر یک از هفت توالی ژنومی نیز محاسبه گردید.
یافته ها: ۷ گونه ترایکوفایتون روبروم از نمونه بالینی پوست (۵ مورد) و ناخن (۲ مورد) جداسازی شدند. خانواده سوبتیلیزین ( (SUB۱-۷با فراوانی ۵۷ درصد گزارش شد. در حالیکه ژن SUB۵ (۱۰۰ درصد) در تمام ایزولهها مشاهده شد، ژن SUB۶ با کم ترین فراوانی (۴ از ۷ مورد) و حضور هفت ژن سوبتیلیزین در گونه های جدا شده از بافت ناخن، گزارش شد.
نتیجه گیری: حضور و عدم حضور ژنهای سوبتیلیزین در DNA ایزولههای ترایکوفایتون روبروم، احتمالا حاکی از اهمیت هر یک از ژنها در مراحل مختلف عفونت (اتصال، تهاجم و التهاب) درماتوفیت و نوع بافت ناخن و پوست می باشد.
واژه های کلیدی: ژن های سوبتیلیزین، درماتوفیتوزیس، ترایکوفایتون روبروم، پوست، ناخن، تهران
کلمات کلیدی: Subtilisin genes, Dermatophytosis, Trichophyton rubrum, Skin, Nail, Tehran, ژن های سوبتیلیزین, درماتوفیتوزیس, ترایکوفایتون روبروم, پوست, ناخن, تهران
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1586684/