ثمینه هدایتی - islamic azad university, Tehran East branch
شاهین ریاحی ملایری - islamic azad university, Tehran East branch
معصومه حسینی - islamic azad university, Tehran East branch

چکیده زمینه و هدف: امروزه اثر ضددیابتی تمرینات ورزشی و مکمل آلوئه­ورا مشخص شده است، اما تاثیر ترکیبی آنها بر دیابت مشخص نیست. لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر ترکیبی تمرین تناوبی شدید (High intensity interval training; HIT) و متوسط (Moderate intensity interval training; MIT) با مصرف آلوئه­ورا بر سطوح کمرین، گلوکز و انسولین در موش­های صحرایی دیابتی بود. مواد و روش­ها: در این پژوهش تجربی، ۳۲ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار دیابتی شده با استرپتوزوتوسین به­صورت تصادفی در چهار گروه دیابتی، آلوئه­ورا (۳۰۰ میلی­گرم بر کیلوگرم)، HIT+مکمل آلوئه­ورا و MIT+مکمل آلوئه­ورا تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت هشت هفته انجام شد. هر جلسه تمرینی شامل ۱۲-۶ مرحله دو دقیقه­ای (۴۰ متر بر دقیقه در گروه HIT و ۲۵ متر بر دقیقه در گروه MIT) بود که هر مرحله با یک دقیقه استراحت فعال ادامه می­یافت. سطوح کمرین و انسولین به روش الایزا اندازه­گیری و داده­ها با آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: سطوح کمرین در گروه MIT در مقایسه با گروه دیابتی و HIT کاهش معنی­داری داشت (۰۰۱/۰>p). افزایش معنی­داری در سطوح انسولین گروه HIT در مقایسه با سایر گروه­ها مشاهده شد (۰۰۱/۰>p). هم­چنین افزایش انسولین در گروه آلوئه­ورا نیز در مقایسه با گروه دیابتی و MIT معنی­دار بود (۰۰۱/۰>p)، اما تغییرات گلوکز از نظر آماری معنی­دار نبود (۰۵/۰

High intensity interval training, Moderate intensity interval training, Chemerin, Rat, Aloe Vera, Diabetes, تمرین تناوبی شدید, تمرین تناوبی با شدت متوسط, کمرین, موش صحرایی, آلوئه ­ورا, دیابت