ارزیابی غلظت دی اکسیدکربن کلاس های درس شهرهای بابل و گناباد در سال ۱۳۹۷ و ارتباط آن با تهویه و دمای کلاس ها: یک گزارش کوتاه

چکیده زمینه و هدف: افزایش غلظت دی­اکسید­کربن (CO۲)، منجر به کاهش آسایش و اختلال در یادگیری می­شود. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین غلظت CO۲ کلاس­های درسی شهرهای بابل و گناباد و ارتباط آن با تهویه و دمای کلاس­ها انجام شد. مواد و روش­ها: مطالعه توصیفی حاضر در بهار ۱۳۹۷ در ۶ دبیرستان و ۲۸ کلاس شهر بابل و ۲۸ کلاس دانشگاه علوم­پزشکی گناباد در شرق کشور به­صورت تصادفی انجام شد. سنجش CO۲ با دستگاه CO۲ متر انجام شد. جهت تعیین پارامترهای فیزیکی موثر بر غلظت CO۲، از اطلاعات موجود در چک­لیست مربوطه استفاده شد. آنالیز داده­ها از طریق آزمون­های آماری مجذور کای، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون t مستقل انجام شد. یافته­ها: ارتباط معنی­داری بین CO۲ با نوع تهویه (۰۲۱/۰ =p) و سیستم گرمایشی در کلاس­های شهر بابل وجود داشت (۰۲۵/۰ =p). بین غلظت CO۲ در کلاس­های درس مدارس بابل و گناباد ارتباط معنی­داری وجود داشت (۰۰۱/۰ =p) نتیجه­گیری: مطالعه حاضر نشان داد که غلظت CO۲ در اکثر کلاس­ها بالا بوده و با نوع تهویه و سیستم­های گرمایشی و سرمایشی ارتباط داشت. واژه ­های کلیدی: دی اکسید کربن، تهویه، کلاس، بابل، گناباد

Keywords:

Carbon dioxide , Ventilation , Class , Babol , Gonabad. , دی اکسید کربن , تهویه , کلاس , بابل , گناباد