نقش گیرنده های استروژنی هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی در تعدیل درد القاء شده با فرمالین در موش های صحرایی ماده
عنوان مقاله: نقش گیرنده های استروژنی هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی در تعدیل درد القاء شده با فرمالین در موش های صحرایی ماده
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-17-7_002
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_RUMS-17-7_002
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
رقیه خاکپای - Department of Animal Science, Faculty of Natural Sciences, University of Tabriz
زهرا حیدرزاده - Department of Animal Science, Faculty of Natural Sciences, University of Tabriz
فاطمه خاکپای - Cognitive and Neuroscience Research Center (CNRC), Tehran Medical Sciences Branch, Islamic Azad University
خلاصه مقاله:
رقیه خاکپای - Department of Animal Science, Faculty of Natural Sciences, University of Tabriz
زهرا حیدرزاده - Department of Animal Science, Faculty of Natural Sciences, University of Tabriz
فاطمه خاکپای - Cognitive and Neuroscience Research Center (CNRC), Tehran Medical Sciences Branch, Islamic Azad University
چکیده
زمینه و هدف: از آنجاییکه تزریق ۱۷ بتا-استرادیول به هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی (LPGi) موجب بیدردی میشود و احتمال دارد که این بیدردی به وسیله گیرندههای استروژنی وساطت شود، لذا در این پژوهش نقش گیرندههای استروژنی (هنگام تحریک توسط داروی ۱۷بتا-استرادیول) این هسته در تعدیل درد القاء شده توسط فرمالین، در طی فاز استروس در موشهای صحرایی ماده بررسی شده است.
مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، ۴۸ سر موشهای صحرایی ماده نژاد ویستار (۲۷۰-۲۰۰ گرم) به طور تصادفی به ۸ گروه تقسیم شدند که شامل گروه کنترل، Sham، نرمال سالین (حلال ۱۷ بتا-استرادیول)، DMSO (حلال ICI۱۸۲,۷۸۰)، ۱۷ بتا-استرادیول، آنتاگونیست گیرندههای استروژنی (ICI۱۸۲,۷۸۰, ۱۵&۵۰ nmol) و ICI۱۸۲,۷۸۰/۱۷ بتا-استرادیول بود. با ورود حیوان به فاز استروس، داروها به هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی (LPGi) تزریق شد؛ پس از ۱۵ دقیقه، ۵۰ میکرولیتر از محلول فرمالین %۵ به پنجه پای چپ حیوان تزریق شد و سپس رفتار تکان دادن پای ملتهب ناشی از تزریق فرمالین به مدت یکساعت بررسی شد. دادهها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی Tukey تجزیه و تحلیل تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که طی فاز استروس، تیمار هسته LPGi با ۱۷بتا-استرادیول، رفتار تکان دادن پای ملتهب را در هر دو فاز آزمون فرمالین به طور معنیداری کاهش میدهد (۰۰۱/۰p<). پیشتیمار هستهLPGi با ICI۱۸۲,۷۸۰ از اثر ضددردی ناشی از ۱۷بتا-استرادیول جلوگیری کرد (۰۰۱/۰p<).
نتیجهگیری: بر اساس نتایج این مطالعه، میتوان پیشنهاد کرد که تزریق ۱۷بتا-استرادیول به هسته LPGi در فاز استروس بیدردی قوی در موشهای ماده القاء میکند که ممکن است به وسیله گیرندههای استروژنی میانجیگری شود.
واژههای کلیدی: ۱۷بتا-استرادیول، فاز استروس، ICI۱۸۲,۷۸۰، تعدیل درد، هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی، موش صحرایی ماده
کلمات کلیدی: ۱۷β-Estradiol, Estrus phase, ICI۱۸۲, ۷۸۰, Pain modulation, Paragigantocellularis lateralis nucleus, Female rat, ۱۷بتا-استرادیول, فاز استروس, ICI۱۸۲, ۷۸۰, تعدیل درد, هسته پاراژیگانتوسلولاریس جانبی, موش صحرایی ماده
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1586709/