عادل سلیمانی نژاد - shaid bahonar university of kerman
مینا ولی نژاد - Rafsanjan University of Medical Sciences, Rafsanjan, Iran
زهرا اسدالهی - Rafsanjan Unive

چکیده زمینه و هدف: امروزه توانایی مدیریت ارتباط با کارکنان جهت حمایت از عملکرد سازمانی و حفظ بقاء آن ضروری است. اما مدیران در رویارویی با فعالیت های اولیه مدیریت ارتباط، عملکرد ضعیفی دارند. این امر موجب کاهش بهره وری سازمان و ناتوانی در رقابت در عرصه های ملی و بین المللی شده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی مدیریت ارتباط با کارکنان بر عملکرد سازمانی کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت توصیفی می باشد. در این مطالعه، از ۱۵۰ نفر از کارمندان سیستم اداری دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال ۱۳۹۵ که حداقل دارای ۵ سال تمام سابقه کار اداری بودند، استفاده شد. جهت جمع آوری داده ها، از دو پرسش نامه سنجش روابط مدیران با کارکنان و پرسش نامه عملکرد سازمانی کارکنان استفاده شد. اطلاعات با استفاده از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون همبستگی pearson نشان داد که بین مدیریت ارتباط کارکنان و عملکرد سازمانی کارکنان ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد (۰۰۱/۰>P، ۷۵۹/۰=r)، هم چنین بین ابعاد رابطه مبتنی بر برابری مدیران (۰۰۱/۰>P، ۷۸۸/۰=r)، رابطه ساختاری (۰۰۱/۰>P، ۷۴۲/۰=r)، پویا (۰۰۱/۰>P، ۷۳۶/۰=r) و تفویضی مدیران (۰۰۱/۰>P ،۷۵۶/۰=r) با عملکرد سازمانی کارکنان رابطه مستقیم و معنی داری مشاهده شد. همچنین بین ابعاد رابطه کنترلی (۰۰۱/۰>P ،۶۰۳/۰-=r) و اجتنابی مدیران با کارکنان (۰۰۱/۰>P، ۹۰۹/۰-=r) با عملکرد سازمانی کارکنان رابطه معکوس و معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق می توان نتیجه گرفت که با بهبود روابط مدیران با کارکنان، عملکرد سازمانی آنان افزایش می یابد. واژه های کلیدی: عملکرد سازمانی، رابطه ساختاری، رابطه پویا، رابطه تفویضی، رابطه کنترلی، رابطه اجتنابی

Organizational performance, Structural relationship, Dynamic relationship, Delegating relationship, Controlling relationship, Avoidance relationship, عملکرد سازمانی, رابطه ساختاری, رابطه پویا, رابطه تفویضی, رابطه کنترلی, رابطه اجتنابی