ساناز شاکرمی
احمد حیدری
مسعود اربابی

تاثیر کنه کشی فرمولاسیون جدید EC ۱.۲۸% چریش روی کنه تارتن دو لکه ای، Tetranychus urticae Koch، در مقایسه با نیم آزال® (EC ۱%) و کنه کش اسپیرودیکلوفن در شرایط آزمایشگاهی و مزرعه ارزیابی گردید. در آزمایش های زیست سنجی از روش غوطه ور سازی برگ استفاده شد. ابتدا برگ های لوبیا در غلظت های مختلف تیمارها غوطه ور شده و سپس کنه های بالغ هم سن روی برگ ها رهاسازی و پس از ۲۴ ساعت میزان تلفات آن ها تعیین گردید. آزمایش ها در دمای ºC ۲ ± ۲۵، رطوبت نسبی ۵ ± ۶۰ درصد و دوره نوری ۸ :۱۶ (تاریکی: روشنایی) ساعت انجام شد. مقادیر LC۵۰ و سایر پارامترها با نرم افزار POLO-PC تعیین شدند. مطالعات مزرعه ای نیز در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار شامل غلظت های یک، دو و سه در هزار چریش EC ۱.۲۸%، غلظت ۵/۰ در هزار اسپیرودیکلوفن و یک در هزار نیم آزال® انجام شد. تیمار شاهد آب پاشی گردید. مقدار LC۵۰ به دست آمده برای نیم آزال®، اسپیرودیکلوفن و فرمولاسیون EC ۱.۲۸% چریش به ترتیب برابر با ۰۴/۵۲، ۵۵/۳۷ و ۰۶/۲۱ میلی گرم/لیتر بود که نشانگر حساسیت بیش تر کنه تارتن دو لکه ای به فرمولاسیون EC ۱.۲۸% چریش است. نتایج آزمایش های مزرعه ای نشان داد که بیش ترین تاثیر تیمارها در نوبت های سه و هفت روز برای کنترل مراحل فعال جمعیت کنه تارتن دولکه ای به ترتیب ۷/۱ ± ۳/۸۹ و ۳/۲ ± ۸/۷۷ درصد برای کنه کش اسپیرودیکلوفن و کم ترین آن ۰۴/۴ ± ۴/۶۴ و ۹/۲ ± ۷/۶۸ درصد برای نیم آزال® بود. این در حالی است که فرمولاسیون EC ۱.۲۸% با دز سه در هزار به ترتیب با ۴/۲ ± ۸/۸۲ و ۹/۳ ± ۲/۷۰ درصد کنترل، با کنه کش اسپیرودیکلوفن اختلاف معنی دار نداشت.

فرمولاسیون EC ۱.۲۸% چریش, اسپیرودیکلوفن, نیم آزال®, کنه تارتن دولکه ای