تاثیر دو میزبان گیاهی بر واکنش تابعی حشرات کامل سن( Orius albidipennis (Hem.: Anthocoridae نسبت به تراکم های مختلف لارو سن دوم تریپس پیاز، (Thrips tabaci (Thys.: Thripidae

تریپس پیاز، Thrips tabaci Lindeman، از مهم ترین آفات سبزی و صیفی و گیاهان زینتی در تمام نقاط دنیا می باشد. واکنش تابعی سن شکارگر Orius albidipennis Reuter نسبت به تراکم های مختلف لارو سن دوم تریپس پیاز، مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش هایی به منظور بررسی اثر دو میزبان گیاهی (خیار و لوبیا) روی واکنش تابعی و پارامترهای آن ( قدرت جستجو و زمان دست یابی) در حشرات کامل سن ماده نسبت به تغذیه از لارو سن دوم تریپس پیاز، در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. برای انجام آزمایش واکنش تابعی، از تراکم های ۲، ۵، ۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ استفاده شد. این آزمایش روی گیاهچه های خیار و لوبیا که در گلدان های کوچک به قطر ۴ و ارتفاع ۷ سانتی متر کاشته شده بودند، انجام شد. به هر سن ماده ی دارای دو روز عمر اجازه داده شد که به مدت ۲۴ ساعت از هر کدام از تراکم های تریپس تغذیه کند. بعد از این مدت، سن ها خارج شده و تعداد تریپس های تغذیه شده شمارش شدند. هر تراکم ۱۰ بار تکرار شد. آزمایش در دمای ۲۹-۲۵ درجه ی سلسیوس، رطوبت نسبی ۵ ± ۶۰ درصد و دوره ی نوری ۱۶ ساعت روشنایی و ۸ ساعت تاریکی انجام شد. نتیجه ی رگرسیون لجیستیک، نوع دوم واکنش تابعی را روی هر دو میزبان گیاهی نشان داد و با مدل راجرز به خوبی مطابقت داشتند. نوع واکنش تابعی تحت تاثیر میزبان های گیاهی قرار نگرفت. قدرت جستجو (a)، زمان دست یابی (Th) و حداکثر نرخ شکارگری برآورد شده روی گیاهچه ی خیار به ترتیب ۰۱۳/۰ ± ۰۷۳/۰، ۱۲/۰ ± ۶۷/۱ و ۳۷/۱۴ و روی گیاهچه ی لوبیا به ترتیب ۰۲/۰ ± ۰۹۵/۰، ۱۱/۰ ± ۵۱/۱ و ۸۹/۱۵ بودند. اگرچه اختلاف معنی داری بین پارامترهای تخمینی شکارگر روی دو گیاهچه وجود نداشت اما دامنه ی دمایی وسیع هم می تواند در این مورد تاثیرگذار باشد.

Keywords:

Orius albidipennis , Thrips tabaci , واکنش تابعی , خیار , لوبیا