سنجش خواص ضد اکسیدانی و ضد باکتریایی دو گونه ماکروجلبک قرمز سواحل بندرعباس
Publish place: Marine science and technology، Vol: 17، Issue: 2
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 178
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMST-17-2_005
تاریخ نمایه سازی: 25 دی 1401
Abstract:
ماکروجلبک ها در بسیاری از کشورها به عنوان غذای دریایی و نیز ذخیره غذایی جهت استحصال مواد شیمیایی مفید، نظیر مواد افزودنی زیست فعال مورد توجه می باشند. در مطالعه حاضر، با هدف ارزیابی خواص زیستی، تعیین ترکیبات کاروتنوئیدی، فنلی، فلاونوئیدی، سنجش فعالیت ضد اکسیدانی عصاره های آلی استحصال شده از گونه های ماکروجلبک قرمز Gracilariopsis persica و Hypnea flagelliformis در غلظت ۳ میلی گرم بر میلی لیتر به روش های سنجش قدرت احیاکنندگی آهن (FRP)، ظرفیت ضد اکسیدانی کل (TAC) و نیز فعالیت ضد باکتریایی این عصاره ها مطالعه گردید. عصاره اتیل استاتی در دو ماکروجلبک و عصاره N هگزانی در ماکروجلبک Gp. persica، دارای بیش ترین میزان قدرت احیا کنندگی می باشند که در قیاس با آسکوربیک اسید (استاندارد)، فعالیت کم تری را نشان داده اند و فعالیت ضد اکسیدانی کل عصاره ی اتیل استاتی ماکروجلبک ها بیش ترین فعالیت را نشان داد. بیش ترین میزان محتوای ترکیبات فنل و فلاونوئید متعلق به عصاره ی متانولی ماکروجلبک Gp .persica، به ترتیب (۰۱/۰±۱۲/۴۵) و (۰۰۷/۰±۲۸/۲) میلی گرم استاندارد بر گرم وزن خشک بوده در حالی که H. flagelliformis واجد بیش ترین میزان کاروتنوئید (۰۶/۰±۱۷) میلی گرم بر صد گرم وزن تر است. به علاوه عصاره های N هگزانی Gp. persica در برابر سویه P. aeruginosa و اتیل استاتی H. flageliformis در مقابل سویه E. coli واجد فعالیت ضد باکتریایی و عصاره متانولی فاقد اثر مشاهده گردید. در یک قیاس کلی هر چند طبق نتایج، خاصیت ضد اکسیدانی و ضد باکتریایی گونه های مورد مطالعه کمتر از استاندارد محاسبه گردید، اما می توان ماکروجلبک های Gp. persica و H. flagelliformis را به عنوان گونه های واجد خواص زیستی ایمن معرفی نموده و با نظر به وفور آن ها، جهت مصارف داروئی و مکمل های تغذیه ای مورد بهره برداری واقع گردند.
Keywords:
Authors
زهرا زارعی جلیانی
Young Researchers and Elite Club, Bandar Abbas Branch, Islamic Azad University, Bandar Abbas, Iran.
مرتضی یوسف زادی
Department of Marine Biology, Faculty of Marine Science and Technology, Hormozgan University, Bandar Abbas, Iran.
جلوه سهرابی پور
Ariculture and Natural Resources Researches Center of Hormozgan, Bandar Abbas, Iran.
حجت تویسرکانی
Department of Polymer Engineering, Graduate University of Advanced Technology, Kerman, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :