محمدرضا صحرائیان
وحید یاوری
جاسم غفله مرمضی
ابراهیم رجب زاده
حسین پاشا زانوسی

به منظور تعیین سطح مناسب پروتئین و انرژی ماهی شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) در مراحل انگشت قدی آزمایشی براساس طرح فاکتوریل برای سه سطح پروتئین خام(۴۵,۵۵،۶۵درصد) و سه سطح انرژی(۲۰،۲۲،۲۴کیلو ژول بر گرم) طراحی گردید. در طی این فرآیند ۹جیره آماده شد که در سه تکرار بر روی ۵۴۰ قطعه بچه ماهی انگشت قد شانک زرد باله به وزن اولیه ۲.۱± ۱۲ گرم که در تانک ۳۰۰ لیتری ذخیره شده و روزانه ۲ بار در حد سیری تغذیه می شدند، موردآزمایش قرار گرفت. در نهایت طی ۸ هفته پرورش نتایجی به قرار زیر به دست آمد. درصد بازماندگی تحت تاثیر سطوح مختلف انرژی و پروتئین قرار نداشت (۰۵/۰P<). میانگین رشد نهایی، نرخ رشد ویژه و کارایی غذایی تحت تاثیر سطوح مختلف پروتئین تغییر کرد(۰۵/۰P<). میزان ابقای پروتئین باافزایش میزان انرژی افزایش معنی داری را نشان می دادند (۰۵/۰P>). سطوح مختلف انرژی و پروتئین بر روی میزان کارائی پروتئین و شاخص کبدی ( HSI) بی تاثیر بود(۰۵/۰P>). .با افزایش میزان انرژی در سطوح ثابت پروتئین، میزان ابقای پروتئین و کارائی پروتئین از سطح ۲۰ تا ۲۴ کیلوژول بر گرم افزایش می یافت.سطوح مختلف پروتئین و انرژی بر روی ترکیبات بدن از جمله رطوبت وخاکستر موثر بود (۰۵/۰P<) ولی هیچ کدام از دو فاکتور ذکر شده روی سطوح مختلف پروتئین لاشه تاثیری نداشتند (۰۵/۰P>) با افزایش میزان چربی جیره بر محتوای چربی لاشه افزوده می شد (۰۵/۰P<). در نهایتا از بررسی نتایج حاصل از پارامتر های رشد، تغدیه وآنالیزلاشه سطح مطلوب پروتئین ،انرژی و نسبت P/E برای گونه شانک باله زرد به ترتیب۴۷/۵۷-۲۰/۵۶ درصد، ۵۶/۲۴-۹/۲۱کیلو ژول بر گرم و۹۵/۲۵- ۱۵/۲۳ میلی گرم بر کیلو ژول محاسبه گردید.

dietary protein, dietary energy, Yellowfin Seabream, Acanthopagrus latus, growth, body composition