نشمیل افشارزاده - دانشجوی دکتری توسعه کشاورزی دانشگاه رازی
عبدالمجید پاپ زن - دانشیار گروه ترویج و توسعه روستایی دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی
رضوان قمبر علی - توسعه کشاورزی دانشگاه رازی دانشجوی دکتری
خدیجه مرادی - دانشجوی دکتری توسعه کشاورزی دانشگاه رازی

صنایع دستی ایران، به عنوان صنعتی مستقل و بومی و شاخص ترین هنر کاربردی ایران ، ریشه های عمیق و استوار درفرهنگ غنی و بارور ایران اسلامی داشته است. به نظر می رسد با حفظ و نگهداشت این هنر دیرینه پیشینان و با ایجادتحولاتی مثبت در جهت امروزینه کردن آن و هدایت در جهت تامین نیازهای بازار می توان امید داشت این هنر- صنعت بتواند در راستای پایداری اقتصادی که خود در همپیوندی کامل با ابعاد دیگر پایداری نظیر پایداری اجتماعی واقتصادی قرار دارد بتواند به معیشت پایدار خانوارهای مرتبط با این بخش یاری رساند.مطالعه حاضر که با روش کتاخانه ای انجام پذیرفته سعی در بررسی ضرور و اهمیت توسعه صنایع دستی و نقش آن در پایداری توسعهداشت.نتایج نشان داد صنایع دستی از این منظر عدم نیاز به صنایع و مواد اولیهی خارجی،عدم نیاز به نیروی متخصص خارجی،عدم نیاز به سرمایه گذاری زیاد و.... می تواند در ارتقا سطح کمی و کیفی زندگی خانوار مثمر ثمر باشد

صنایع دستی، پایداری، توسعه