در شبکه­های آبیاری معمولا میزان آب تحویلی به اراضی پایین­دست هر دریچه با نیاز واقعی آن تطبیق نداشته و در بعضی موارد به مقدار قابل توجهی از آن بیشتر و در بعضی موارد نیز به مراتب کمتر است. این عدم تناسب و بی عدالتی در تحویل و توزیع آب نه تنها موجب کاهش عمکرد محصول و نارضایتی زارعینی که کمتر از نیاز خود آب دریافت کرده اند می­گردد، بلکه برای مزارعی که آب بیش از حد دریافت داشته­اند نیز ممکن است موجب کاهش محصول در اثر آبیاری بیش از حد گردد. در این تحقیق با استفاده از مدل هیدرودینامیک  RootCanal که یکی از مدل­های شبیه­سازی هیدرولیکی کانال­های آبیاری می­باشد به شبیه­سازی چند گزینه تحویل و توزیع آب در کانال­ E۱R۱ شبکه آبیاری دز پرداخته شده است. سپس با استفاده از نتایج شبیه­سازی جریان به محاسبه شاخص­های ارزیابی عملکرد کانال پرداخته شد و احجام تلفات آب تعیین گردید. همچنین دستورالعمل­های مناسب بهره­برداری تعیین، اجراء و پس از کاربرد آنها دوباره عملکرد کانال و احجام تلفات و کمبود محاسبه گردیده است. نتایج نشان می­دهد در کلیه گزینه ها، افزایش تعداد عملیات بهره برداری موجب بهبود شاخص­های عملکرد آبگیرها و کل کانال گردیده و از بین گزینه­های مختلف شبیه­سازی شده، بیشینه بهبود عملکرد ۴۹ درصد می باشد که مربوط به آبگیر ۶ در سناریو ۲ می­باشد.

تلفات تحویل, بازده تحویل, شبکه آبیاری دز, عملکرد کانال, مدل RootCanal