معماری با نگاهی به زمین شوادان میراثی کهن در معماری جنوب ایران

در بررسی تاریخ تمدن کهن این مرز و بوم شواهد متعددی از نبوغ و خلاقیت مردمان این سرزمین به چشم می خورد.به جرات می توان گفت یکی از مهمترین دلایلی که اساس شکل گیری بسیاری از عناصر و فضاهای خلاقانهمعماری گردیده شرایط متنوع آب و هوایی ایران ودر برخی نقاط نامساعد بودن شرایط اقلیمی بوده است.توجه خاص به جهت استقرار شهرها و خانه ها، انتخاب منطقی و صحیح مصالح و شیوه ساخت، بهره گیری از مواهبطبیعی(نیروی زمین،باد،خورشید و آب) در جهت پاسخگویی به نیازهای زیستی و خلق عناصری چون بادگیر، خیشخان،شوادان و... همه با اندیشه و نبوغ این انسانها بوجود آمده و نمایانگر ارزشها و میراث فرهنگی این سرزمیناست.شرایط حاکم بر عصر ما و رویکردهای نوین جامعه جهانی به سوی بهره گیری از انرژی های تجدید پذیر و صرفه جویی در مصرف انرژی و نیاز به خودکفایی و بی نیازی به دستاوردهای سایر کشورها ما را به تلاش برایبازخوانی و شناخت دقیق داشته های ملی و اندیشه های خفته در متن آن وا میدارد.در این مقاله سعی گردیده تا بابازخوانی فضای زیرزمینی به نام شوادان و ذکر ویژگیهای آن به عنوان الگویی بومی در دو شهر دزفول و شوشتر به ارائه راهکاری جهت حل بحران کمبود انرژی و محیط زیست پرداخته شود .

Keywords:

فضای زیرزمینی , شوادان , دزفول , شوشتر