شهریار جعفری
یعقوب فتحی پور
فرشته بحیرایی

تغییرات جمعیت و نوع الگوی توزیع فضایی کنه ی شکارگر Neoseiulus barkeri Hughes و طعمه ی آن، کنه ی Tetranychus urticae Koch، در مزارع خیار منطقه ی سراب چنگایی در غرب شهرستان خرم آباد در سال های ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی تغییرات کنه ی شکارگر و طعمه ی آن نشان داد که میانگین تراکم جمعیت کنه ها در سال ۱۳۸۷ بیش تر از سال ۱۳۸۸ بود. در سال ۱۳۸۷ اوج جمعیت کنه ی تارتن دولکه ای در دهه ی اول مرداد ماه و اوج جمعیت کنه ی N. barkeri دهه ی اول شهریور ماه بود. در سال ۱۳۸۸ جمعیت هر دو گونه در اواخر مرداد ماه و اوایل شهریور ماه دارای بیش ترین فراوانی بود. بررسی عکس العمل کنه ی شکارگر N. barkeri نسبت به تراکم جمعیت کنه ی آفت که با تعیین همبستگی بین میانگین تراکم جمعیت کنه ی آفت و کنه ی شکارگر تعیین شد نشان داد که همبستگی مثبت بین آن ها وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که کنه ی شکارگر N. barkeri به صورت ماده ی بارور و به صورت غیراجباری داخل خاک زمستان گذرانی می کند. برای تعیین الگوی توزیع فضایی کنه ی شکارگر و طعمه ی آن از روش رگرسیونی تیلور استفاده شد و این الگو برای هر دو گونه از نوع تجمعی به دست آمد. تعیین ارتباط تغییرات جمعیت و الگوی توزیع فضایی یک آفت و شکارگر آن می تواند در طراحی و اجرای برنامه های کنترل تلفیقی با آن آفت موثر باشد.

Spatial distribution pattern, population density, cucumber, Neoseiulus barkeri, Tetranychus urticae