A. Sheikhi Garjan
Kh. Talebi
A. Kavousi
Q. Sabahi

تاثیر چهار آفت کش (ایمیداکلوپرید، دیکلرووس، پیمتروزین و آبامکتین) بر آماره های جدول زیستی سن شکاری Orius albidipennis (Reuter) مورد بررسی قرار گرفت. آفت کش ها در دزهای توصیه شده ی سازندگان مورد آزمایش قرارگرفتند. زیست سنجی با استفاده از روش قفس در شرایط کنترل شده ی C°۱ ± ۲۷ رطوبت نسبی %۵ ± ۶۵ و دوره ی نوری با ۱۶ ساعت روشنایی در اتاقک رشد صورت گرفت. نرخ خالص باروری (Ro) در تیمار سن شکاری با آفت کش های ایمیداکلوپرید، دیکلرووس، پیمتروزین، آبامکتین و آب معمولی به عنوان شاهد به ترتیب، ۴۸/۰ ± ۹۱/۲، ۵۵/۲ ± ۸۵/۱۸، ۲۱/۱ ± ۱۶/۱۰، ۰۵/۱ ± ۰۰/۸ و ۶۴/۷ ± ۴۰/۴۳؛ نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) به ترتیب ۰۰۵/۰ ± ۰۴۰/۰، ۰۱۸/۰ ± ۰۹۷/۰، ۰۱۲/۰ ± ۰۸۶/۰، ۰۱۰/۰ ± ۰۷۸/۰ و ۰۰۶/۰ ±۱۴۸/۰؛ میانگین طول یک نسل (T) ۱۲/۱ ± ۶۰/۲۵، ۸۵/۱ ± ۹۴/۲۵،۲۵/۰ ± ۳۷/۲۶، ۲۱/۰ ± ۶۱/۲۵ و ۱۶/۱ ± ۲۰/۲۵؛ مدت زمان دو برابر شدن جمعیت (DT) ۷۶/۲ ± ۰۴/۱۸، ۶۰/۱ ± ۷۲/۷، ۱۱/۱ ± ۲۳/۸ ، ۳۷/۱ ± ۲۴/۹ و ۱۸/۰ ± ۶۸/۴ و نرخ افزایش متناهی جمعیت (λ) ۰۰۶/۰ ± ۰۴۱/۱ ، ۰۱۹/۰ ± ۱۰۲/۱،۰۱۳/۰ ± ۰۹۰/۱، ۰۱۱/۰ ± ۰۸۱/۱ و ۰۰۷/۰ ± ۱۶۰/۱ برآورد گردید. در بین ترکیبات مورد آزمایش ایمداکلوپرید و دیکلرووس به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر زیان بار را بر شکارگر نشان دادند.

Orius albidipennis, آفت کش ها, تاثیرات جانبی, آماره های جدول زیستی