عاطفه جهاندیده کودهی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی مخازن هیدروکربوری انستیتو مهندسی
سید پیمان محمد مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی مخازن هیدروکربوری انستیتو مهندسی
منوچهر وثوقی - استاد دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شیمی و نفت

در سال های اخیر ازدیاد برداشت میکروبی با نگرشی جدید و کارا و با هدف افزایش راندمان جاروبی به عنوان یک روش اقتصادی در صنعت نفت مطرح شده است. تجمع موجودات زنده ی میکروسکوپی در محیط های آبی و رشد و تکثیر آن ها بر روی سطوح باعث تشکیل یک لایه ی بیولوژیکی چسبنده(بیوفیلم) می شود. در این روش در واقع از تشکیل بیوفیلم حاصل از رشد میکروارگانیسم ها به عنوان Diverting Agent برای مسدود نمودن Thief Zone استفاده می شود. در شبیه سازی های انجام شده برای این فرایند، در تراوایی برای لایه های با تراوایی بالا تا 20 برابر کاهش و برای لایه های کم تراوا کاهش بسیار جزءی مشاهده می شود. این روش برخلاف دیگر روش های میکروبی پیشنهاد شده، به چاه تولیدی مربوط نبوده و نیاز به بستن چاه و گذر زمان زیاد ندارد و انگیزش میکروب های ساکن در مخزن تنها متکی بر تزریق ماده مغذی همراه آب در فرایند سیلابزنی می باشد. از آن جا که هنوز در کشور ما به طور جدی به این امر پرداخته نشده است و با توجه به اینکه تمامی مخازن بزرگ و عمده ی ما تا چند سال آینده و چه بسا در حال حاضر نیاز شدیدی به عملیات ازدیاد برداشت دارند، در این مقاله، بررسی کاملی از شرایط و محدودیت های ترمودینامیکی مخزن برای استفاه از میکروب در فرآند سیلاب زنی ارائه می شود.

میکرو ارگانیسم، بیوفیلم، ازدیاد برداشت میکروبی، سیلاب زنی، تابع کنیتیک مونود