اثر کاربرد ترکیبی نیتروژن، روی و منگنز بر عملکرد و ویژگی های کیفی میوه انگور

تغذیه برگی یک روش سریع و کارآمد به منظور تامین نیاز تغذیه ای تاک به ویژه در مراحل بحرانی رشد است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر کاربرد برگی نیتروژن، روی و منگنز بر محتوای عناصر برگ، عملکرد و شاخص های کیفی انگور (Vitis vinifera L.) رقم بی دانه سفید طی یک مرحله پیش و دو مرحله پس از گلدهی اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل (سه عامل اوره، نانوکلات روی و نانوکلات منگنز هرکدام در دو سطح ۰ و ۰۸/۰ درصد) در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار اجرا شد. بر اساس نتایج، بیشترین وزن خوشه و عملکرد به تیمار ترکیبی سطح دوم اوره، کلات روی و کلات منگنز مربوط بود. همچنین، محتوای مواد جامد محلول در تاک های تیمار شده با سطح دوم نیتروژن و سطح دوم روی بیش از دیگر تیمارها بود. ظرفیت آنتی اکسیدانی تاک های تیمار شده با ترکیب سطح دوم هر سه کود در مقایسه با دیگر تیمارها افزایش نشان داد. بیشترین غلظت فلاونوئید میوه به تیمار سطح دوم نیتروژن و روی و بیشترین غلظت فنول کل به تیمار سطح دوم نیتروژن و منگنز مربوط بود. تاک های تیمار شده با سطح دوم کود روی و منگنز فعالیت آنزیم پراکسیداز بیشتری داشتند. درحالی که بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز به تیمار ترکیب سطح دوم هر سه کود مربوط بود. کاربرد برگی این کودها باعث افزایش محتوای نیتروژن، روی و منگنز در برگ و میوه تاک های تیمار شده با این کودها شد. غلظت پتاسیم برگ در تاک های محلول پاشی با نانوکلات منگنز ۰۸/۰ درصد به تنهایی در مقایسه با دیگر تیمارها بیشتر بود. در کل ترکیب سطح دوم (۰۸/۰ درصد) هر سه کود ضمن بهبود غلظت عناصر برگ، به بهبود وزن حبه، وزن خوشه، عملکرد و افزایش شاخص های کیفی و ظرفیت آنتی اکسیدانی آنزیمی و غیر آنزیمی میوه منجر شد.

Keywords:

انگور , آنزیم های آنتی اکسیدانی , اوره , تغدیه برگی , روی , ترکیبات فنولی , عملکرد , منگنز