سعید معادی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی و احد سمنان

رهبران موثر در همه سازمان ها مورد نیاز می باشند، و موفقیت سازمان استوار بر روی کیفیت رهبران آینده خود است. در خصوصرهبری باید گفت که اگر فقط یک عامل وجود داشته باشد که وجود افتراق بین سازمانهای موفق و ناموفق را معلوم کند بدون شکآن عامل رهبری پویا و موثر است. سازمان موفق یک صفت اصلی دارد که آن را از سازمان های ناموفق متمایز می سازد، رهبری پویاو اثر بخش در همه زمینه ها برای جست و جوی اشخاصی که توانایی لازم برای رهبری اثر بخش داشته باشندکوشش مستمری بهعمل می آید. اما آنچه به عنوان خلا محسوب میشود، کمبود افرادی است که آماده پذیرش نقشهای رهبری مهمی در جامعه باشدو کار خود را به طور اثربخش به ثمر برساند. رهبری جهانی موثر برای موفقیت حیاتی است، و اغلب در بقای شرکتهای بزرگ درسالهای اخیر، ما شاهد مرگ یا فلج شدن جدی شرکتها به دلیل ناتوانی رهبران در بعد شایستگی و اخلاقی بوده ایم که ایجادکننده یک نقض اعتماد با کارکنان و سازمان بوده است. بقا و موفق یت سازمانها در محیط رقابتی امروز که تغییر و تحول، پیچیدگیو عدم اطمینان، خاصیت اصلی آن است؛ لزوم توجه به آینده سازمان ها را به امری حیاتی مبدل می کند که ارتباط تنگاتنگی بارهبری کارآمد دارد. محقق در مقاله حاضر درصدد پاسخگویی به این سوال است که تفاوت رهبری نسبت به مدیریت چیست و ازچه جایگاهی برخوردار میباشد؟ پاسخی که به سوال مذکور داده میشود این است که با بهره گیری از سبک های رهبری میتوا ننسبت به مدیریت ازطریق تاثیرگذاری مثبت، زمینه تعالی و شکوفایی استعدادهای سازمانی را به عنوان یک ضرورت سازمانهایامروزی فراهم نمود. روش تحقیق حاضر مبتنی بر روش توصیفی – تبیینی می باشد.

سبک های رهبری، مدیریت، سازمان ها، کارآمدی