رتبه بندی عوامل فیزیکی محیط کار (ارگونومی محیطی) (مورد مطالعه: یکی ازایستگاه های ساخت مترو شیراز)

ارگونومی علم متناسب نمودن محیط کار با توانایی های انسان است و ارگونومی محیطی به عنوان بخشی از این علم به کنترل عوامل محیطی می پردازد. هدف از این تحقیق رتبه بندی عوامل فیزیکی محیط کار (ارگونومی محیطی) در یکی ازکارگاه های ساخت مترو شیراز می باشد. جامعه آماری حجم نمونه ۲۰نفر کارکنان شاغل در شرکت فوق و زمان تحقیق زمستان ۱۴۰۰می باشد. داده های تحقیق از روش میدانی و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جهت پاسخ به سوالات تحقیق در بخش عملکرد ارگونومی محیطی گردآوری شده است. برای دستیابی به اهداف تحقیق و تعیین میزان اهمیت و رتبه بندی عوامل از شاخص اهمیت نسبی و در محیط نرم افزاری EXCLE استفاده گردید. بر اساس تجزیه و تحلیل اطلاعات عامل ساختمان و تجهیزات کار با شاخص اهمیت نسبی ۸۶ درصد در رتبه اول قرار می گیرد. عامل روشنایی در محیط کار با شاخص اهمیت نسبی ۸۴ درصد در رده دوم قرار گرفت. در مطالعه حاضر نتایج پژوهش موید این مطلب است که به ترتیب فاکتورهای ساختمان و تجهیزات کار، روشنایی در محیط کار، شرایط دمای محیط کار و سروصدا و آلودگی صوتی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد و از نظر کارکنان ارتعاشات از کمترین اهمیت برخوردار می باشد.

Keywords:

عوامل فیزیکی محیط کار , ارگونومی محیطی , مترو شیراز , شاخص اهمیت نسبی