محسن نظام سوار - موسسه آموزش عالی آپادانا شیراز، ایران

پس از افزایش آلودگی های ناشی ازگسترش شهرها در دهه های اخیر، الگوی توسعه پایدار شهری در سراسر جهان گسترده شد و رویکردهای جدید شهرسازی با تاکید بر تخفیف آلودگی های پدیدآمده، مطرح شدند. توسعه حمل و نقل محور یکی از رویکردهای اخیر است که با تمرکز بر معیارهای پایداری شهری همچون توسعه فشرده و متراکم، مختلط و پیاده محور، ضرورت برنامه ریزی یکپارچه کاربری زمین و الگوی حمل و نقل را مورد توجه قرار می دهد. این پژوهش سعی دارد تا با روشی کتابخانه ای و میدانی نقش توسعه ی حمل و نقل محور را در کاهش آلودگی های ناشی از تراکم ترافیک در نواحی شهری شناسایی نموده و در راستای اهداف این رویکرد پیشنهاداتی را در جهت گسترش کاربرد این رویکرد ارائه دهد .نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که TOD در مسیر دستیابی به اهداف توسعه ی پایدار شهری و در قالب جنبه های زیست محیطی آن می تواند سهم بسزایی در کاهش میزان سفر شهروندان با خودرو شخصی و همچنین کاهش آلودگی هوا و صوتی ناشی از حرکت وسایل نقلیه شهری داشته باشد. بنابراین برای حصول این اهداف لازم است تا بازنگری های اساسی در تهیه ی طرح های توسعه ی شهری، طرح های حمل ونقلی و سیاست ها و اقدامات مربوطه صورت گیرد.

توسعه حمل و نقل محور، حمل و نقل شهری، آلودگی هوا و صدا، کاربری اراضی شهری