سید مرتضی موسوی محب - استادیار دانشگاه آزاد تهران شمال
فاطمه معین فرد - دانشجوی مقطع کارشناسی رشته مدیریت دولتی دانشگاه آزاد تهران شمال

در سال های اخیر شاهد رقابتی تر شدن عرصه کسب و کار در صنایع مختلف بوده ایم. بنابر نظر محققان عرصه کسب و کار، دستیابی به جایگاه رقابتی مناسب برای یک شرکت، تنها با کمک یک الگوی مناسب کسب و کار امکان پذیر است. یک مدل کسب و کار موفق، نشان دهنده یک راه بهتر نسبت به گزینه های موجود می باشد که می تواند ارزش بیشتری را به یک گروه مجزا از مشتریان پیشنهاد کرده و منافع بیشتری را به شرکت بازگرداند. عدم تشخیص یک مدل کسب و کار مناسب در زمان آغاز یک کسب و کار، موجب ناکامی سازمان ها در دستیابی به اهداف آن می شود. از این رو، در این مطالعه بر اساس رویکردهای مختلفی که در مدل سازی مدل کسب و کار وجود دارد، به ارائه تعاریف و مولفه های مدل کسب و کار پرداخته شده است. با این حال، تنها داشتن یک مدل کسب و کار مطلوب در زمان آغاز به کار شرکت مهم نیست، بلکه آنچه حیاتی تر است، در اختیار داشتن و حفظ یک مدل کسب و کار بهینه در طول حیات موسسه است. توانمندی یک مدل کسب و کار تا حدی است که خود می تواند ابزاری قدرتمند برای تحلیل، آزمون و ارزیابی انتخاب های راهبردی باشد که پیشروی یک سازمان قرار دارد. به همین دلیل، ارزیابی مدل کسب و کار یک سازمان، به عنوان فرایند اتخاذ تصمیمات راهبردی هیچ وقت کامل نمی شود و می تواند مبنایی برای بهبود مستمر رفتار کسب و کار باشد.در این مطالعه سعی شده است تا با مروری بر مطالعات صورت گرفته، مهمترین روش ها و معیارهای ارزیابی مدل کسب و کار مشخص گردد. باید توجه نمود که مدل های کسب و کار، نمایشی از کسب و کار در یک زمان خاص هستند. تحولات سریع در محیط اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و فناوری، منجر به پیچیده تر شدن محیط فعالیت سازمان ها شده و باعث گردیده که سازمان ها دیگر از ثبات برخوردار نبوده و کسب و کارها به صورتی پویا تکامل یابند. این امر باعث شده است تا مدل های کسب و کار دارای یک وضعیت ناپایدار شده و با توسعه کسب و کار و در طول زمان، تغییر یابند. همین امر سبب گردیده است تا مفهوم نوآوری مدل کسب و کار به یکی از مهمترین مباحث مدیریتی تبدیل شود که در ادامه این مطالعه، مورد بررسی قرار گرفته است.

کسب وکار، درآمد. استراتژی، سرعت به دست آوردن