مریم امینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت کسب و کار، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز

یکی از مهم ترین عوامل رشد در هر جامعه ای، وجود فضای مناسب برای اظهار نظرات، عقاید، ایده ها و باورها می باشد، در غیر این صورت افراد آن جامعه دچار عارضه خودسانسوری خواهند شد. خودسانسوری پدیده ای است که باعث می شود افراد نخواهند یا نتوانند آنچه را که می خواهند یا فکر می کنند بیان نمایند، در نتیجه جامعه بخشی از ظرفیت های رشد و ارتقاء خود را از دست می دهد. این مقاله با هدف مشخص شدن اولویت عوامل موثر بر خودسانسوری در سازمان ها انجام پذیرفته است. در این تحقیق رتبه بندی عوامل موثر بر خودسانسوری بر اساس شاخص اهمیت نسبی در بین جامعه مدیران و کارشناسان شرکت بناماندگار نصر پارس صورت گرفته است. داده های پژوهش با استفاده از شاخص اهمیت نسبی تحلیل و نتایج آن مشخص گردید. با توجه به رتبه بندی انجام شده عوامل مدیریتی، ساختاری و انگیزشی موثرتر از سایر عوامل شناخته شدند. به طور کلی می توان بیان کرد که خودسانسوری در افراد یک سازمان به عوامل مختلفی بستگی دارد که با تحلیل این عوامل و اتخاذ راهکارهای مناسب می توان، شدت خودسانسوری در سازمان را کاهش داد. همانطور که گفته شد وجود مدیران شایسته، فرآیندها و ساختارهای مناسب پرورش و خلق ایده و عامل انگیزه در یک سازمان می تواند سازمانی خلاق، پویا و با نشاط و نهایتا بهره ورتر را باعث شود.

خودسانسوری، گردش اطلاعات، آزادی بیان، توسعه