تاثیر بهبود عملکرد کارکنان بر بهبود چرخه حیات پروژه های ساخت و ساز شهری

هدف اصلی این تحقیق، تاثیر بهبود عملکرد کارکنان بر بهبود چرخه حیات پروژه های ساخت و ساز شهری بوده است. که پس از بررسی های انجام گرفته ۱۰۰ عامل به عنوان عوامل اصلی موثر بر بهره وری تعیین گردیدند. با استفاده از پرسشنامه و توزیع آن میان جامعه آماری که متشکل از کارفرمایان، مشاورین و پیمانکاران ساخت و ساز شهری بودند، میزان تاثیر این عوامل مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از دو روش شاخص اهمیت نسبی و منطق فازی پاسخ ها تحلیل و مشخص گردیدند. نتایج حاصل از این دو روش دارای همبستگی بالایی بودند. در مرحله دوم عوامل به ترتیب اولویت عدد فازی به صورت پرسشنامه در اختیار ۳ شرکت پیمانکاری با رتبه ۱ قرار گرفت و پس از تحلیل نتایج، مدل عددی از بهره وری به نام P.N.HR ارائه گردید، که عدد بهره وری منابع انسانی در ۳ شرکت را مقایسه می کرد. در مرحله سوم همان عوامل که به ترتیب اولویت فازی بودند در قالب پرسشنامه ای دیگر در اختیار ۳ شرکت پیمانکاری با رتبه های ۲،۱و۳ قرار گرفت، که این بار پس از تحلیل نتایج، مدل کیفی وضعیت بهره وری به نام HR.P.S ارائه گردید. این مدل وضعیت بهره وری ۳ شرکت را از نظر کیفی با یکدیگر مقایسه می کرد. در نهایت پس از مشخص شدن عوامل مهم بهره وری منابع انسانی در پروژه های ساخت و ساز شهری راهکارها و پیشنهاداتی برای پیشرفت این صنعت در کشور، برای مسئولین مرتبط با این موضوع ارئه گردید.

Keywords:

بهره وری منابع انسانی , چرخه حیات , پروژه های ساخت و ساز شهری , شهر بجنورد