ارزیابی خطر سلامت سرب در گرد و غبارهای اتمسفری شهر تهران در فصل های مختلف
Publish place: Journal of School of Public Health and Institute of Public Health Research، Vol: 18، Issue: 3
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 150
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJSPH-18-3_004
تاریخ نمایه سازی: 27 دی 1401
Abstract:
زمینه و هدف: فلزات سنگین موجود در گرد و غبارهای اتمسفری قادرند از طریق بلع، تنفس و تماس پوستی وارد بدن انسان شده و موجب بیماریهای گوناگون شوند. تحقیق حاضر با هدف تعیین غلظت فلز سرب در گرد و غبارهای اتمسفری و ارزیابی ریسک سلامت آن، طی زمستان ۱۳۹۷ تا پاییز ۱۳۹۸در مناطق ۹، ۱۰، ۱۱ و ۱۲ شهرداری تهران انجام شد.
روشکار: دو نقطه در غرب و شرق منطقه ۹ و یک نقطه در شرق مناطق ۱۱،۱۰ و ۱۲ (نقاط غرب مناطق ۱۰، ۱۱ و ۱۲ هم مرز با شرق منطقه مجاور بود) تعیین و گرد و غبارهای اتمسفری بصورت ماهانه در طی یک سال جمعآوری شدند. یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل مکان نمونهبرداری و زمان (فصلهای) نمونهبرداری بود. غلظت سرب بعد از عصارهگیری با اسیدکلریدریک و اسید نیتریک غلیظ (با نسبت ۳:۱) تعیین شد.
نتایج: نتایج نشان داد کمترین غلظت فلز سرب در فصل زمستان و در نقطه ۹W (تهرانسر) برابر ۱/۱۷۷ و بیشترین غلظت سرب در فصل پاییز و در نقطه ۱۱E (خیابان وحدت اسلامی) ۴۶/۹۸۷ میلیگرم بر کیلوگرم بود. نتایج نشان داد بلعیدن گرد و غبارهای اتمسفری اصلیترین راه قرار گرفتن در معرض سرب بود و بیش از ۹۰% از شاخصخطر بیماریهای غیرسرطانی فلزات سرب، مربوط به HQ(معادله خطر) بلع بود.
نتیجه گیری: در فصل زمستان مقدار HQ و HI (شاخص تجمعی خطر بیماریهای غیرسرطانی) برای سرب و برای افراد بالغ و کودکان کمتر از حد مجاز بود و خطری سلامت افراد را تهدید نمیکرد اما در بهار، تابستان و پاییز مقدار شاخص خطر سرب برای کودکان بالاتر از حد مجاز بود و ریسک ابتلا به بیماریهای غیرسرطانی در کودکان در تمام مناطق نمونه برداری بالا بود.
Keywords:
Authors
مریم سامانی
PhD. Student, Department of Soil Science, Faculty of Agriculture University of Zanjan, Zanjan, Iran
احمد گلچین
PhD. Professor, Department of Soil Science, Faculty of Agriculture University of Zanjan, Zanjan, Iran
حسینعلی علیخانی
PhD. Professor, Department of Soil Science, Faculty of Agriculture University of Tehran, Tehran, Iran
احمد بایبوردی
PhD. Assistant Professor, Department of soil and water Research, East Azerbaijan Agriculture and Natural Resources Research and Education Center, AREEO , Tabriz, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :