نقش میانجی نشخوار خشم در روابط سرشت های عاطفی با نشانه های اختلال سلوک در نوجوانان

مقدمه: صفات سرشتی یکی از عوامل خطر مهم برای اختلال سلوک در نظر گرفته می شود و مکانیسم های این ارتباط نیز چندان روشن نیست. هدف مطالعه حاضر تعیین نقش میانجی نشخوار خشم در روابط سرشت های عاطفی با نشانه های اختلال سلوک در نوجوانان بود. روش کار: روش این مطالعه، توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دوره های اول و دوم متوسطه شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بود. تعداد ۲۲۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب و به پرسشنامه توانایی ها و مشکلات(SDQ)، مقیاس مرکب سرشت های عاطفی هیجانی(AFECT) و مقیاس نشخوار خشم (ARS) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادله ساختاری با نرم افزار SmartPLS ۳ استفاده شد. یافته ها: نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که که سرشت های درونی سازی شده و باثبات اثر مستقیم منفی ولی سرشت های برونی سازی شده و بی ثبات اثر مستقیم مثبتی بر نشانه های اختلال سلوک دارند. سرشت های برونی سازی شده و باثبات با اثر منفی بر نشخوار خشم و سرشت های درونی سازی شده و بی ثبات نیز با اثر مثبت بر نشخوار خشم تاثیر غیرمستقیمی بر نشانه های اختلال سلوک دارند (۰/۰۵>p). نتیجه گیری: این نتایج بیان می کنند که سرشت های برونی سازی شده و بی ثبات به عنوان عامل خطر و سرشت های درونی سازی شده و با ثبات به عنوان یک عامل حفاظتی در برابر نشانه های اختلال سلوک عمل می کنند. نشخوار خشم نیز میانجی اثر سرشت های عاطفی بر نشانه های اختلال سلوک می باشد.

Keywords:

Conduct disorder , Affective Temperament , Anger rumination , adolescents , اختلال سلوک , سرشت عاطفی , نشخوار خشم , نوجوانان.