رضا مهاجری برج قلعه - دانشجوی دکتری مهندسی و مدیریت ساخت، گروه عمران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
توحید پوررستم - استادیار گروه عمران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ناصر منصور شریفلو - دانشیار گروه عمران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
جواد مجروحی سردرود - استادیار گروه عمران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ابراهیم صفا - استادیار گروه عمران، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

پروژه های ساخت، گروه های کاری زیادی را با اهداف مختلف درگیر می کنند که هر یک از آنها در معرض ریسک های زیادی قرار دارند. در عمل، ذینفعان مختلف پروژه درک متفاوتی از ریسک های پروژه دارند و هرکدام بدون تکیه بر یک متدولوژی مشترک، ریسک های پروژه را شناسایی و تحلیل می کنند. به همین دلیل، در اکثر پروژه های ساخت ، بحث در مورد ریسک های پروژه و تصمیم گیری مبتنی بر ریسک از مشکلات رایج است که باعث ایجاد اختلاف بین طرفین پروژه می شود. بنابراین، مدیریت ریسک در پروژه های ساخت یک چالش اساسی است. این تحقیق با هدف بهبود فرآیند مدیریت ریسک پروژه با تاکید بر پروژه های ساخت شکل گرفته است؛ و با استفاده از منابع کتابخانه ای، به بررسی و مقایسه زیرفرآیندهای ریسک در مدل های ارائه شده بعد از سال ۱۹۹۰میلادی پرداخته است. با مشخص شدن نقاط قوت و ضعف مدل های مختلف، یک روش جدید مدیریت ریسک پیشنهاد شده است. روش پیشنهادی از ترکیب استاندارد PMBOK و مدل SHAMPU، تشکیل شده است و زیرفرآیندهایی مانند تعریف پروژه، تصمیم گیری بر اساس سود/هزینه و مدیریت پیاده سازی را که در مدل ها کمتر مورد توجه بوده اند؛ پوشش داده است. اضافه شدن این زیرفرآیندها به دلیل ماهیت خاص پروژه های ساخت بوده است و می توانند ریسک ها را با جزئیات بیشتر نسبت به مدل های موجود مورد ارزیابی قرار دهند و کمک موثری به ذینفعان مختلف برای رسیدن به درکی مشترک در شناسایی و تحلیل ریسک های پروژه باشند.

پروژه های ساخت , ریسک, مدیریت ریسک, PMBOK, SHAMPU