پیش بینی سنکوپ وازوواگال براساس متغیرهای توجه درون ­پرداز و حساسیت اضطرابی

زمینه و هدف: سنکوپ وازوواگال شایع­ ترین نوع سنکوپ است. حملات سنکوپ مکرر می­ تواند تاثیر عمیقی بر کیفیت زندگی مبتلایان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سنکوپ وازوواگال توجه درون ­­پرداز و حساسیت اضطرابی انجام شد. روش بررسی: روش تحقیق مطالعه حاضر، تحلیلی و از نوع آزمایش -کنترل بود. جامعه آماری مطالعه حاضر، شامل بیماران مبتلا به سنکوپ وازوواگال مراجعه کننده به بیمارستان مرکز قلب تهران در سال ۱۴۰۰ می ­باشد. به شیوه نمونه ­گیری هدفمند، تعداد ۵۰ بیمار مبتلا به سنکوپ وازوواگال و ۵۴ فرد سالم انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ­ها شامل ارزیابی چندبعدی آگاهی درون­ پرداز و شاخص حساسیت اضطرابی بود. تحلیل داده­ ها با روش­ آماری تحلیل رگرسیون لجستیک و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ در سطح ۰۵/۰ انجام شد. یافته ها: نتایج آزمون هاسمر‐لمشو (۳۴۶/۰=P، ۹/۸=χ۲ ) نشان دهنده نیکویی برازش مدل بود. طبق نتایج آزمون رگرسیون لجستیک، برآورد ضریب برای متغیر حساسیت اضطرابی برابر با ۰۷۴/۰- و برای متغیر توجه درون پرداز برابر با ۰۱۸/۰ بود. نتیجه گیری: براساس نتایج به دست آمده، متخصصان حوزه سلامت می­ توانند در مورد بیماران سنکوپ وازوواگال با طراحی اقداماتی مبتنی بر افزایش توجه درون ­پرداز و کاهش حساسیت اضطرابی، این بیماران را در جهت بهبودی و کاهش حملات سنکوپ یاری رسانند.

Keywords:

Syncope , Interoception , Anxiety , سنکوپ , درون­ پردازی , اضطراب