همه گیر شناسی آسیب های ورزشی و مقایسه و مقایسه آن در اندام فوقانی بازیکنان والیبال نشسته با بازیکنان نخبه والیبال ایستاده در سال ۹۸
عنوان مقاله: همه گیر شناسی آسیب های ورزشی و مقایسه و مقایسه آن در اندام فوقانی بازیکنان والیبال نشسته با بازیکنان نخبه والیبال ایستاده در سال ۹۸
شناسه ملی مقاله: NCNAS01_061
منتشر شده در اولین همایش ملی تربیت بدنی و علوم ورزشی با رویکردهای نوین در ورزش جانبازان و معلولین در سال 1401
شناسه ملی مقاله: NCNAS01_061
منتشر شده در اولین همایش ملی تربیت بدنی و علوم ورزشی با رویکردهای نوین در ورزش جانبازان و معلولین در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرزانه خوبستانی - کارشناسی ارشد گروه حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی ویژه، دانشکده علوم ورزشی دانشگاه تهران ایران
یوسف مقدس تبریزی - عضو هیئت علمی گروه حرکت اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی دانشگاه تهران ایران
شهرزاد زندی - عضو هیئت علمی گروه حرکت اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی دانشگاه تهران ایران
محمدرضا محمودخانی - دکتری آسیب شناسی و حرکات اصلاحی دانشگاه تهران ایران
خلاصه مقاله:
فرزانه خوبستانی - کارشناسی ارشد گروه حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی ویژه، دانشکده علوم ورزشی دانشگاه تهران ایران
یوسف مقدس تبریزی - عضو هیئت علمی گروه حرکت اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی دانشگاه تهران ایران
شهرزاد زندی - عضو هیئت علمی گروه حرکت اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی دانشگاه تهران ایران
محمدرضا محمودخانی - دکتری آسیب شناسی و حرکات اصلاحی دانشگاه تهران ایران
عمده فعالیت بازیکنان والیبال با اندام فوقانی صورت می گیرد، از این رو احتمال وقوع آسیب در این اندام زیاد است هدف از تحقیق حاضر، بررسی اسیب های ورزشی و مقایسه آن در اندام فوقانی بازیکنان والیبال نشسته با بازیکنان نخبه والیبال ایستاده بود. روش تحقیق: ۳۰ مرد نخبه والیبال ایستاده (میانگین سنی ۲۲/۴۶ سال، قد ۱۹۵/۰۰ سانتی متر و ۸۷/۵۶ کیلوگرم) و ۳۰ مرد نخبه والیبال نشسته (میانگین سنی سال ۲۲/۶۰ قد ۱۸۹/۷۶ سانتی متر و وزن ۸۷/۲۰ کیلوگرم) به طور در دسترس که با پر کردن فرم ثبت آسیب در این مطالعه شرکت کردند. پژوهش حاضر گذشته نگر و از نظر هدف کاربردی، از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی و از منظر نوع داده ها کمی بود.یافته ها: بیشترین نوع بروز آسیب در والیبال ایستاده، آسیب کشیدگی مفصل یا لیگامان ۴۳/۳% بود. اما در بازیکنان والیبال نشسته بیشترین نوع بروز اسیب ها به ترتیب مربوط به پارگی عضله ۲۶/۷% کشیدگی مفصلی یا لیگامنت ۲۳/۳% و پارگی لیگامان ۲۰/۰% بود. بطور کلی تمامی بازیکنان شرکت کننده در پژوهش چه والیبال ایستاده چه والیبال نشسته در طول مسابقات و تمرینات دچار مصدومیت شده اند. نرخ بروز اسیب در ۱۰۰۰ ساعت برای والیبالیست ها برابر ۱۶.۰۲ آسیب در ۱۰۰۰ ساعت و برای بازیکنان والیبال نشسته ۱۹.۲۳ آسیب در ۱۰۰۰ ساعت گزارش شد. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد در رشته والیبال ایستاده تعداد ۱۶ آسیب برابر ۵۳/۳% از اسیب ها در طول تمرین رخ داده است. و تعداد ۶ آسیب برابر ۲۰% از اسیب ها به آرامی اتفاق افتاده است و ۸ آسیب نیز در طول مسابقه رخ داده است که برابر ۲۶/۷% آسیب ها بوده است. همچنین در رشته والیبال نشسته تعداد ۱۳ آسیب برابر ۴۳/۳% از اسیب ها در طول تمرین رخ داده است و تعداد ۱۳ آسیب برابر ۴۳/۳% از آسیب ها به آرامی اتفاق افتاده است و ۴ آسیب نیز در طول مسابقه رخ داده است که برابر ۱۳/۴% آسیب ها بوده است.
کلمات کلیدی: همه گیرشناسی، آسیب، والیبال، والیبال نشسته، شدت آسیب
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1591026/