مهدی سیاسر - دانشجو کارشناسی ارشد جغرافیا برنامه ریزی مسکن و بازآفرینی شهری(دانشگاه ملی زابل)
غلامعلی خمر - دانشیار و عضو هیئت علمی(دانشگاه ملی زابل)
اسلم پاهنگ - دانشجوکارشناسی ارشد جغرافیا برنامه ریزی مسکن و بازآفرینی شهری(دانشگاه ملی زابل)
سمیرا سیاسر - دانشجو کارشناسی ارشد جغرافیا برنامه ریزی مسکن و بازآفرینی شهری(دانشگاه ملی زابل)

باز آفرینی شهری، یک اصطلاح عام است که مفاهیم دیگری نظیر بهسازی، نوسازی، باز سازی، مقتدرسازی و روان بخشی شهری را در بر می گیرد. باز آفرینی شهری به مفهوم احیا ،تجدید حیات ونوزایی شهری وبه عبارتی دوباره زنده شدن شهر است .مشارکت عمومی از مهمترین اصول و مقدمات موفقیت در باز آفرینی شهری است، برقراری مشارکت عمومی در باز آفرینی شهری نیازمند حمایت قانونی است و باید برای آن چارچوبی حقوقی در نظر گرفته شود که ابعاد مختلف اقتصادی ،اجتماعی ،مدیریتی و کالبدی را در برگیرد. در سیر تکامل رویکرد باز آفرینی شهری توجه به مقوله ی مشارکت اجتماعی منجربه شکل گیری رویکرد باز آفرینی شهری اجتماع محور گردیده است. مشارکت مردمی در فر آیند باز آفرینی منجر به افزایش سرمایه اجتماعی، حس تعلق به مکان و مسئولیت پذیری نسبت به مکان خواهد شد و نهایتا پایداری اجتماعی را بوجود خواهد آورد .

بهسازی / باز سازی / نوسازی / باز آفرینی شهری