واکاوی سیاستهای طراحی فضاهای تفریحی سواحل با رویکرد گردشگری پایدار موردمطالعه: سواحل چابکسر

امروزه بخش قابل توجهی از منابع زیست محیطی از سوی گردشگران به واسطه عدم آگاهی از رفتارهای آسیبرسان به محیط از بین میرود. از این رو با توجه به محیطزیست رفتار گردشکران باید بیش از پیش کنترل شود. مهمترین منبع صنعت گردشگری، محیط و فضا میباشد. مطالعات نشان میدهد عوامل بصری و زیباشناسانه از قبیل: تنوع و گوناگونی، محصوریت، تعادل بصری، وجود ریتم، الگو و ... در اجتماع پذیری فضاها از شروط الزام اند ولی به تنهایی کافی نیستند. تاثیرات وارده بر محیط اکولوژیک سواحل دریای خزر خسارات جبران ناپذیری را به همراه آورده است. جریان ساخت و ساز، توجه به لبه ساحلی شهرستان رامسر و منطقه توریستی سرولات سبب بی توجهی فضاهای فراغتی تفریحی در شهرستان چابکسر است، با کمک طراحی شهری درست، میتوان کیفیت زندگی و جذب گردشگری را در این منطقه ارتقا بخشید که این خود محرکی جهت ارتقا اقتصادی منطقه و رشد شهری خواهد بود. درحقیقت چالشی که برای یک شهر ساحلی کوچک بوجود میآید، آغاز تحولات ساحلی مطرح میشود. اینکه از کجا باید اغاز کرد، اینکه مردم از طراح شهری چه میخواهند، اینکه نفوذپذیری و مردمواری لبه ساحلی بدون آسیب به محیط زیست امکان پذیر است، همگی متغیرهایی هستند که بر گردشگری پایدار موثر هستند. از این رو گردشگری پایدار، با تکیه بر مفهوم توسعه پایدار، با هدف صنعتی با سوددهی اقتصادی، کمترین آسیب را بر محیط زیست بگذارد. لذا این پژوهش بر آن است راهکار و اصولی را استخراج کند برای کناره های ساحلی با موضوع گردشگری پایدار به عنوان یک رویکرد برای عدم توجه به مساله زیست محیطی-عملکردی و زیبا شناختی و اجتماعی. میتوان با تصویر ویژه ای از شهر چابکسر در ذهن شهروندان و توریست، شهر را به یک شهر برند تبدیل کرد و فضاهای عمومی باکیفیت خلق کرد. از سوی دیگر فرصتی مناسب برای اهالی بومی شهر فراهم می آید که نقش موثری در حس سرزندگی ساکنین و احیا بافت ساحل دارد. این پژوهش به دنبال دریافت نظرات مردم و کشف الویتهای طراحی لبه ساحلی از نگاه مردم بوده تا از طریق دریافت این بازخوردها بتوان طرحهای ساماندهی موفقی را اجرا نمود. تحقیق حاضر بر اساس روش پیمایشی-توصیفی است که در آن ابتدا مطالعات کتابخانه ای صورت میگیرد؛ سپس با تدوین ۲۰۰پرسشنامه و داده های آماری تحلیلهای لازم انجام میشود. یافته های تحقیق نشان داد مولفه های زیست محیطی و اجتماعی در الویت قرار دارند. همچنین الویت سیاست-های طراحی فضاهای فراغتی بر موارد رتبه بندی امنیت، دسترسی و ارتباط، توسعه براساس همسان سازی با طبیعت و فضای مکث و حرکت دارد.