نقایص مختلف بینی بنا بر علل مادرزادی یا سوانح، تقاضای زیادی را برای عمل های بازسازی بینی ایجاد کرده که روش های معمول به دلیل محدودیت ها قادر به پاسخگویی نیستند. چاپ زیستی سه بعدی با وجود پتانسیل منحصر بفرد در زمینه ترمیم و بازسازی بافت غضروفی بینی، به دلیل نوظهور بودن با چالش های ویژه ای همراه است. این فناوری به طور کلی به سه دسته مبتنی بر اکستروژن، جوهر افشان و مبتنی بر لیزر تقسیم میشود. تکنیک های مختلف در چاپ زیستی سه بعدی قابلیت ایجاد بافت های زنده که از نظر شکل و عملکرد مشابه بافت بومی باشند را با وضوح، سرعت و هزینه مقرون به صرفه فراهم کرده است و همچنین ظرفیت قابل توجهی در نوآوری و خلق روش های بدیع دارد. همچنین، ارزیابی های بافت شناسی و ریخت شناسی ساختارهای چاپ شده حاکی از آن است که به خوبی توانسته اند ویژگی های غضروف بینی طبیعی را تقلید کنند. در این مرور، ضمن تشریح مفهوم و اهمیت چاپ زیستی سه بعدی روش های مختلف آن بررسی شده است و انواع جوهرهای زیستی مطلوب برای کاربردهای غضروف بینی بیان می شود.